Επιπλέον της Αραγωνίας, την οποία εκπροσωπούσε προσωπικά ο Ιάκωβος, αντιπρόσωποι των βασιλέων της Γερμανίας, της Σκωτίας, της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Σικελίας[4] ήταν επίσης παρόντες, ενώ απεσταλμένοι εκπροσωπούσαν τα βασίλεια της Νορβηγίας, της Σουηδίας, της Ουγγαρίας, της Βοημίας, του «βασιλείου της Δακίας» και του δουκάτου της Πολωνίας.
↑"Ο Γρηγόριος Ι΄ συγκάλεσε την γενική σύνοδο στις 31 Μαρτίου 1272 . . outlined three themes: union with the Greeks, the crusade, and the reform of the church. Regarding the third theme, which was not only traditional in medieval councils but was also required by the actual state of ecclesiastical morals, the pope in March 1273 sought the opinion of all christian people and asked for their help. After long preparatory arrangements the council assembled at Lyons and opened on 7 May 1274 . . . Οι Έλληνες έφθασαν αργά, στις 24 Ιουνίου, αφότου είχαν ναυαγήσει . . . The council had six general sessions: on 7 and 18 May, 4 (or 7) June, and in July on the 6th, the 16th and 17th. (from Papal Encyclicals.net, accessed 23 January 2012
↑Wetterau, Bruce. World history. New York: Henry Holt and company. 1994
↑Η Σικελική αντιπροσωπεία ήταν αυτή που στάλθηκε από τον Κάρολο του Ανζού, τον οποίο η Παποσύνη είχε τοποθετήσει στον θρόνο της Σικελίας το 1266, προς ζημία των Αραγονικών διεκδικήσεων. Η εξέγερση προς όφελος της Αραγωνίας που ονομάσθηκε Σικελικός Εσπερινός έλαβε χώρα στις 30 Μαρτίου 1282.