Κόμπος

Ο Κόμπος είναι σκόπιμη περίπλεξη σε σχοινί, η οποία γίνεται είτε για πρακτικούς είτε για διακοσμητικούς λόγους. Οι πρακτικοί κόμποι ταξινομούνται ανάλογα με τη λειτουργία τους σε ακρόδεσμους, δεσμούς, δεσίματα και θηλιές.^[1]

Οι ακρόδεσμοι λειτουργούν ως ασφάλεια. Εμποδίζουν το σχοινί απο το να να γλιστράει μέσα από ανοίγματα, εγκοπές ή άλλους κόμπους. Δύο συνηθισμένοι ακρόδεσμοι είναι ο Ημίδεσμος και το Οχτάρι.

Τα δεσίματα χρησιμοποιούνται για τη στερέωση ενός σχοινιού σε ένα αντικείμενο επιτρέποντας στο σχοινι να σηκώνει βάρος ή να μεταδίδει δύναμη. Μερικοί κόμποι της κατηγορίας περιλαμβάνουν τον Κρικόδεσμο, την Ψαλιδιά και τον Σφιγκτήρα.

Οι δεσμοί χρησιμοποιούνται για την σύνδεση των άκρων δύο σχοινιών. Μερικοι χαρακτηριστικοί δεσμοί είναι ο Διπλός Ψαρόκομπος, ο κόμπος Ζέπελιν, ο Ποδόδεσμος και ο Σταυρόκομπος.

Οι θηλιές είναι κυκλικοί κόμποι στη μέση ή στις άκρες του σχοινιού των οποίων το άνοιγμα μπορεί είτε να αυξομειώνεται είτε να μένει σταθερό υπό τάση. Χαρακτηριστικές θηλιές είναι η Καντηλίτσα, το Διπλό Οκτάρι και η Αλπική πεταλούδα.

Οι κόμποι έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον από την αρχαιότητα για τις πρακτικές τους χρήσεις, καθώς και για την τοπολογική τους πολυπλοκότητα, η οποία μελετάται από την Θεωρία κόμβων ως κλάδος της τοπολογίας.