Ιαπωνικές Δυνάμεις Αυτοάμυνας

Ιαπωνικές Δυνάμεις Αυτοάμυνας 日本国自衛隊
Σημαία των Ιαπωνικών Δυνάμεων Αυτοάμυνας
Υπηρεσιακοί κλάδοι	Επίγεια Αυτοάμυνα Θαλάσσια Αυτοάμυνα Εναέρια Αυτοάμυνα
Ηγεσία
Ηγέτης	Πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε
Δύναμη
Ηλικία στράτευσης	18
Προσωπικό	247.150 στελέχη (2015)[1]
Εφεδρεία	56.100 προσωπικό (2015)[1]
Δαπάνες
Προϋπολογισμός	$41 δις (2016)[2]
Ποσοστό του ΑΕΠ	1%
Βιομηχανία
Εγχώριοι προμηθευτές	Λίστα  Mitsubishi Heavy Industries Mitsubishi Electric NEC Kawasaki Heavy Industries Toshiba Fujitsu Subaru Corporation Henderson Group IHI Corporation Nikon Komatsu Limited Japan Steel Works Hitachi Ltd. Daikin Industries Oki Electric Industry[3] ShinMaywa Howa Sumitomo Heavy Industries Fujikura ParachuteB NOF CorporationC Daicel Corporation
Ξένοι προμηθευτές	Λίστα  Γαλλία ! Γαλλία Γερμανία ! Γερμανία Ηνωμένες Πολιτείες ! Ηνωμένες Πολιτείες Ηνωμένο Βασίλειο ! Ηνωμένο Βασίλειο Ινδία ! Ινδία Νότια Κορέα ! Νότια Κορέα Σουηδία ! Σουηδία[4] Ουκρανία ! Ουκρανία

Οι Ιαπωνικές Δυνάμεις Αυτοάμυνας (ιαπωνικά: 日本国自衛隊) είναι οι ενοποιημένες στρατιωτικές δυνάμεις της Ιαπωνίας που ιδρύθηκαν το 1954 και εποπτεύονται από το Υπουργείο Άμυνας. Τα τελευταία χρόνια έχουν ασχοληθεί με διεθνείς ειρηνευτικές επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένης της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ.^[5] Οι πρόσφατες εντάσεις, ιδίως με τη Βόρεια Κορέα,^[6] έχουν αναζωπυρώσει τη συζήτηση σχετικά με το καθεστώς των Ιαπωνικών Δυνάμεων Αυτοάμυνας και τη σχέση τους με την ιαπωνική κοινωνία.^[7] Οι νέες στρατιωτικές κατευθυντήριες γραμμές, που ανακοινώθηκαν τον Δεκέμβριο του 2010, κατήυθυναν τις Ιαπωνικές Δυνάμεις Αυτοάμυνας μακριά από το επίκεντρο του Ψυχρού Πολέμου στην πρώην Σοβιετική Ένωση, εστιάζοντας στην Κίνα, ιδίως όσον αφορά την εδαφική διαμάχη για τις νήσους Σενκάκου.^[8]

Παραπομπές

1. International Institute for Strategic Studies: The Military Balance 2015, p.257
2. «The 15 countries with the highest military expenditure in 2012 (table)». Stockholm International Peace Research Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2013. 
3. «Procurement equipment and services». Equipment Procurement and Construction Office Ministry of Defence. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-14. https://web.archive.org/web/20110114224543/http://www.epco.mod.go.jp/en/overview/chapter2/chapter2-6.htm. Ανακτήθηκε στις 2017-08-02. 
4. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2017. 
5. «Japan - Introduction». Globalsecurity.org. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2006. 
6. «Japan fires on 'intruding' boat». BBC. 2001-12-22. http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/1724913.stm. 
7. Herman, Steve (2006-02-15). «Japan Mulls Constitutional Reform». Tokyo: Voice of America. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 16, 2006. https://web.archive.org/web/20060216032116/http://voanews.com/english/2006-02-15-voa12.cfm?renderforprint=1&textonly=1&&CFID=30055922&CFTOKEN=90158930. 
8. Fackler, Martin (December 16, 2010). «Japan Announces Defense Policy to Counter China». The New York Times. https://www.nytimes.com/2010/12/17/world/asia/17japan.html. Ανακτήθηκε στις December 17, 2010. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημος ιστότοπος