Συντεταγμένες: 37°27′33″N 22°42′21″E / 37.459096°N 22.705905°E / 37.459096; 22.705905
Η ΝA πλευρά της Ζάβιτσας
Η Ζάβιτσα είναι βουνό της Πελοποννήσου, γνωστό από την αρχαιότητα ως Τημένιον Όρος.[1]
Η σημερινή ονομασία είναι σλάβικης προέλευσης. Προέρχεται, είτε από τη λέξη «zaviča» που σημαίνει «το χωριό», είτε από τη λέξη «zavičaj» που σημαίνει «πατρίδα», είτε -κατά τον Ρωσογερμανό γλωσσολόγο Μαξ Βάσμερ- από το «Žabica» που σημαίνει «ένας βάτραχος», που ίσως υποδηλώνει κάποιο «βατραχότοπο».[2][3][4]
Βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο του νομού Αρκαδίας, όντας μία από τις αποφύσεις του Πάρνωνα προς την Αργολίδα και αποτελώντας τα φυσικά όρια μεταξύ των δύο νομών. Η μεγαλύτερη κορυφή είναι ο Προφήτης Ηλίας στα 974 μέτρα. Οι ανατολικότερες παρυφές της καταλήγουν στη θάλασσα του ευρύτερου Αργολικού κόλπου. Στις υπώρειες του όρους εντοπίζεται και το σπήλαιο της Ανδρίτσας.[5]
Στους πρόποδές της βρίσκονται μεταξύ άλλων τα χωριά: Ξηροπήγαδο, Κάτω Βέρβενα, Άστρος, Κάτω Δολιανά, Προσήλια, Πλατάνα και Ανδρίτσα.