Αποτελείται από εθνικά πολιτικά κόμματα τα οποία στο σύνολό τους είναι 76 και προέρχονται από 41 Ευρωπαϊκές χώρες. Επί του παρόντος συμπεριλαμβάνει έντεκα αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων από χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην πολιτική οικογένεια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ανήκουν έντεκα επίτροποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (συμπεριλαμβανομένου της Προέδρου της), και τα 170 μέλη της πολιτικής ομάδας του κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ιστορικό
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα είναι «η πολιτική οικογένεια της κεντροδεξιάς, η οποία έχει τις ρίζες της στην ιστορία και τον πολιτισμό της Ευρωπαϊκής ηπείρου και υπήρξε πρωτοπόρος της Ευρωπαϊκής ιδέας από τις πρώτες στιγμές της σύλληψής της».
Το Ε.Λ.Κ. ιδρύθηκε στις 8 Ιουλίου 1976 στο Λουξεμβούργο με πρωτοβουλία του τότε Βέλγου Πρωθυπουργού, Jean Seitlinger, του Λέο Τίντεμανς, ο οποίος εξελέγη πρώτος πρόεδρος του κόμματος και του μετέπειτα πρωθυπουργού του Βελγίου, Βίλφριντ Μάρτενς, ο οποίος επίσης εξελέγη πρόεδρος του κόμματος.
Πριν από την ίδρυση του Ε.Λ.Κ. προϋπήρχαν διάφοροι κεντροδεξιοί πολιτικοί σχηματισμοί που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως οι προκάτοχοί του. Για παράδειγμα, για αρκετούς η ιστορία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος περνάει μέσα από τις Nouvelles Equipes International που ιδρύθηκαν το 1946 (κατ’ άλλους το 1948) και μετέπειτα από την Ευρωπαϊκή Ένωση Χριστιανοδημοκρατών που ιδρύθηκε το 1965, ενώ ο πιο μακρινός πολιτικός του πρόγονος είναι η Secretariat International des partis democratiques d’inspiration Chretienne που ιδρύθηκε το 1925.
Μια σημαντική εξέλιξη στην ιστορία του Ε.Λ.Κ., πραγματοποιήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν ο Φινλανδός πολιτικός Σάουλι Νιινίστο διαπραγματεύθηκε τη συγχώνευση της Ευρωπαϊκής Δημοκρατικής Ένωσης (EDU), της οποίας διατελούσε Πρόεδρος, με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Τον Οκτώβριο του 2002, η Ευρωπαϊκή Δημοκρατική Ένωση έπαψε να λειτουργεί ως πολιτική οργάνωσης, αφού προηγουμένως είχε επίσημα απορροφηθεί από το Ε.Λ.Κ., σε μια ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Εστορίλ, στην Πορτογαλία. Προς αναγνώριση των προσπαθειών του, ο Σάουλι Νιινίστο, ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος του κόμματος.
Στις ευρωεκλογές του 2014, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ κατήλθε ως υποψήφιος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα κέρδισε τις περισσότερες έδρες στις εκλογές και, στις 27 Ιουνίου, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον έθεσε ως υποψήφιο. Στις 15 Ιουλίου 2014, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέλεξε τον Γιούνκερ στη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και διαδέχθηκε τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο το Νοέμβριο του 2014.
Πολιτική πλατφόρμα και μανιφέστο
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στο 21ο συνέδριό του, που πραγματοποιήθηκε το 2012 στο Βουκουρέστι, ανανέωσε την πολιτική του πλατφόρμα και ενέκρινε το πολιτικό μανιφέστο στο οποίο συνοψίζονται οι βασικές αξίες και τις πολιτικές του.
Οι κυριότερες από αυτές είναι:
Η ελευθερία ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα
Ο σεβασμός στις παραδόσεις
Η αλληλεγγύη σε όσους βρίσκονται σε ανάγκη, οι οποίοι με τη σειρά τους θα πρέπει να καταβάλλουν προσπάθειες για να βελτιώσουν την κατάστασή τους
Η διασφάλιση υγιών δημοσίων οικονομικών
Η διατήρηση ενός υγιούς περιβάλλοντος
Η επικουρικότητα
Η πλουραλιστική δημοκρατία και η κοινωνική οικονομία της αγοράς
Το μανιφέστο περιγράφει επίσης τις προτεραιότητες του Ε.Λ.Κ. για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως:
Μια πραγματική Ευρωπαϊκή Πολιτική Ένωση
Άμεση εκλογή του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Ολοκλήρωση της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς
Προώθηση του θεσμού της οικογένειας, βελτίωση της εκπαίδευσης και της υγείας
Ενίσχυση της κοινής πολιτικής για τη μετανάστευση και το άσυλο και την ένταξη των μεταναστών
Συνέχιση της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας και ειδικές σχέσεις με τις χώρες που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Καθορισμός μιας πραγματικά κοινής ενεργειακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ενίσχυση των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων
Ευρωπαϊκοί θεσμοί
Ευρωπαϊκό Συμβούλιο
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα εκπροσωπείται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο από δέκα αρχηγούς κυβερνήσεων:
Έπειτα από την αναθεώρηση του 2008 στον ευρωπαϊκό κανονισμό περί λειτουργίας των Ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων, που επέτρεψε τη σύσταση ευρωπαϊκών ερευνητικών ινστιτούτων υπαγόμενων στα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ίδρυσε το Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών (Centre for European Studies – CES). To CES περιλαμβάνει ως μέλη τα κυριότερα εθνικά πολιτικά ιδρύματα μελετών που υπάγονται στα πολιτικά κόμματα της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς: Konrad Adenauer Foundation (CDU), Hanns Seidel Foundation (CSU), Foundation for Analysis and Social Studies (PP), Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής (ΝΔ), Jarl Hjalmarson Foundation (MOD), the Political Academy of the Austrian People's Party (ÖVP) και άλλα.