Η Ευρασιατική πλάκα είναι μια τεκτονική πλάκα που περιλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρασίας (τη μάζα γης που συντίθεται από τις ηπείρους της Ευρώπης και της Ασίας. Δεν περιλαμβάνεται η Ινδική και η Αραβική υποήπειρος και η περιοχή ανατολικά της οροσειράς Τσέρσκι στην ανατολική Σιβηρία. Τέλος, αποτελείται από ωκεάνιο φλοιό που εκτείνεται προς τα δυτικά στην Μεσο-Ατλαντική Ράχη και προς το βορρά στην Ράχη Gakkel.
Οριοθετείται στο βορρά από τη Βορειο-Αμερικανική πλάκα, στο νότο από την Αφρικανική πλάκα, την Αραβική υποπλάκα και την Ινδο-Αυστραλιανή πλάκα. Στα δυτικά οριοθετείται από την Βορειο-Αμερικανική πλάκα (στην Μεσο-Ατλαντική Ράχη).
Το αποκλίνον περιθώριο της Ευρασιατικής και της Βορειο-Αμερικανικής πλάκας προκάλεσε τις ηφαιστειακές εκρήξεις στην Ισλανδία, όπως την έκρηξη του Λάκι το 1783, του Έλντφελ το 1973 και την έκρηξη του Εϊγιαφιάτλαγιοκουτλ το 2010.
Επίσης, η γεωδυναμική της Κεντρικής Ασίας κυριαρχείται από την αλληλεπίδραση μεταξύ της Ευρασιατικής και της Ινδικής πλάκας.[1]
Παραπομπές
↑"Up-to-Date Geodynamics and Seismicity of Central Asia" by Y. Gatinsky, D. Rundquist, G. Vladova, T. Prokhodova
