Επαρχία Ηλείας

Η επαρχία Ηλείας πριν την κατάργησή της το 1997

Η επαρχία Ηλείας ήταν πριν το 1997 μία από τις δύο επαρχίες του νομού Ηλείας. Έδρα της ήταν ο Πύργος. Καταλάμβανε το βόρειο τμήμα του νομού και συνόρευε με τις επαρχίες Ολυμπίας στα νότια με τον νομό Αρκαδίας στα ανατολικά και με τον νομό Αχαΐας στα βόρεια.

Επαρχία Ηλείας: 1833-1836

Δημιουργήθηκε αρχικά με την διοικητική διαίρεση του 1833 ως μία από τις τέσσερις επαρχίες του νομού Αχαΐας και Ήλιδος που αργότερα (1835) έγιναν πέντε^[1]. Η επαρχία Ηλείας αποτελούταν από την μέχρι τότε επαρχία Γαστούνης και τα μέρη της επαρχίας Πύργου που ήταν στη δεξιά όχθη του Αλφειού. Καταργήθηκε στην συνέχεια με την διοικητική διαίρεση του 1836 η οποία κατήργησε προσωρινά το νομαρχιακό σύστημα και επανασυστάθηκε το 1845.

Επαρχία Ηλείας: μετά το 1845 και μέχρι το 1997

Η επαρχία Ηλείας επανασυστάθηκε με τη διοικητική διαίρεση του 1845. Σε αυτήν ενσωματώθηκε και τμήμα της επαρχία Διποταμίας^[2] που είχε δημιουργηθεί το 1835. Με την διοικητική διαίρεση του 1899 αποτέλεσε ξεχωριστό νομό. Το 1939 ενώθηκε με την επαρχία Ολυμπίας και σχημάτισε τον νομό Ηλείας. Η επαρχία καταργήθηκε το 1997 με το σχέδιο Καποδίστριας. Με το σχέδιο Καλλικράτης που ακολούθησε το σχέδιο Καποδίστρια δημιουργήθηκαν στην περιοχή οι δήμοι Ανδραβίδας - Κυλλήνης, Αρχαίας Ολυμπίας, Ήλιδας, Πηνειού και Πύργου.

Παραπομπές

1. Εφετηρίς του Βασιλείου της Ελλάδας δια το έτος 1837. 1837. σελίδες 178–180. 
2. Δήμος Πηνίας, διοικητικές μεταβολές^{[νεκρός σύνδεσμος]}