Δημήτριος Ν. Μπότσαρης

Δημήτριος Μπότσαρης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1808 Σούλι Θεσπρωτίας
Θάνατος	10  Σεπτεμβρίου 1892 Αθήνα
Τόπος ταφής	Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα Οθωμανική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός στρατιωτικός
Οικογένεια
Τέκνα	Μάρκος Δ. Μπότσαρης
Γονείς	Νότης Μπότσαρης
Αδέλφια	Γεώργιος Ν. Μπότσαρης
Οικογένεια	Μποτσαραίοι
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	αντιστράτηγος/Ελληνικός Στρατός
Πόλεμοι/μάχες	Ελληνική Επανάσταση του 1821
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Υπουργός Στρατιωτικών της Ελλάδας μέλος της Βουλής των Ελλήνων πληρεξούσιος
Βραβεύσεις	Μεγαλόσταυρος του Σωτήρος

Για τον εγγονό του, στρατιωτικό και πολιτικό του 20ου αιώνα, δείτε Δημήτριος Νότη Μπότσαρης (για άλλα πρόσωπα με το ίδιο όνομα δείτε Δημήτριος Μπότσαρης)

Ο Δημήτρης Μπότσαρης (Δημήτριος Νότη Μπότσαρης - συνονόματος με τον εγγονό του) (1808 - 10 Σεπτεμβρίου 1892) ήταν Έλληνας αγωνιστής, στρατιωτικός και πολιτικός.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε το 1808 στο Σούλι Θεσπρωτίας, τέσσερα ακριβώς έτη μετά την επίθεση του Αλή Πασά κατά της οικογένειας των Μποτσαραίων. Ήταν γιος του Νότη Μπότσαρη. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε μέσα στις μάχες και τα όπλα. Σε ηλικία δεκατεσσάρων χρονών, οπλισμένος με πολεμική πανοπλία πολέμησε δίπλα στο πλευρό του πατέρα του. Υπέστη τις ταλαιπωρίες της πολιορκίας του Μεσολογγίου, αγωνίστηκε κατά την Έξοδο, και σε ηλικία δεκαεπτά χρονών, όταν ο πατέρας του έπαιρνε μέρος στην Συνέλευση της Τροιζήνας ανέλαβε αυτός την διοίκηση του σώματος και ως σωματάρχης διετέλεσε υπό την αρχηγία του Καραϊσκάκη. Διέπρεψε στη μάχη του Φαλήρου^[1]. Μετά την αποκατάσταση των πραγμάτων ο Μπότσαρης κατατάχτηκε στον τακτικό στρατό, και διακρίθηκε στις μάχες.

Το 1854 μαζί με τους Κίτσο Τζαβέλα και Θεόδωρο Γρίβα, υπήρξε επικεφαλής της επανάστασης στην Ήπειρο, με σκοπό την Ένωση της περιοχής με το ελληνικό κράτος και έδρασε μεταξύ Μακρυνόρους και Τζουμέρκων.

Προσελήφθη από τον Βασιλιά Γεώργιο Α' ως υπασπιστής του. Ανέβηκε στα ψηλότερα στρατιωτικά αξιώματα και το 1863 έγινε Υπουργός Στρατιωτικών στην Κυβέρνηση Δ. Κυριακού.

Διετέλεσε πολλές φορές βουλευτής και πληρεξούσιος στην Β' Εθνοσυνέλευση των Αθηνών. Έφερε τον βαθμό του αντιστράτηγου και τιμήθηκε με τον Ελληνικό Μεγαλόσταυρο. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 10 Σεπτεμβρίου 1892 και τάφηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.

Τάφος του Δημητρίου Νότη Μπότσαρη στο πρώτο νεκροταφείο της Αθήνας

Πηγές

• Ιωάννης Α. Αρσένης (διεύθυνση) (1894). Ποικίλη Στοά: Εθνικόν Εικονογραφημένον Ημερολόγιον, τόμ. 10 (1894), σελ. 421-422. Αθήνα: Τύποις Αλεξάνδρου Παπαγεωργίου. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2015. 

Αναφορές

1. Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια, Τόμος 4. Αθήναι: Έκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικής και Ναυτικής Εγκυκλοπαιδείας. σελ. 621. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2011.