Ο Γεώργιος, γεωργιανά: გიორგი, (1778 – 20 Νοεμβρίου 1807) ήταν Γεωργιανός πρίγκιπας τού Οίκου των Μπαγκρατιόνι τού Iμερέτι και διεκδικητής του στέμματος τού Ιμερέτι. Ήταν ο πρόγονος των Μπαγκρατιόν-Ιμερετίνσκυ, πριγκίπων της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Βιογραφία
Ο Γεώργιος ήταν ο μόνος γιος τού Αλέξανδρου, γιου τού Σολομώντα Α΄ τού Ιμερέτι, τού γάμου του με την πριγκίπισσα Νταρεγιάν Τσουλουκίτζε, ο οποίος δεν εγκρίθηκε από την εκκλησία. Ο Αλέξανδρος ηγήθηκε μίας αποτυχημένης εξέγερσης κατά τού Σολομώντα το 1778, αλλά στη συνέχεια συμφιλιώθηκε μαζί του. Απεβίωσε πριν από τον πατέρα του και το τέλος τού Σολομώντα το 1784 άφησε το ζήτημα της διαδοχής των Ιμερετίων ανοιχτό σε ανταγωνιστικές αξιώσεις. Ο Γεώργιος είχε οριστεί ως κληρονομικός διάδοχος κατά το τέλος τού Σολομώντα, αλλά εμποδίστηκε να στεφθεί από τον εξάδελφο τού Σολομώντα, Δαβίδ Β΄, ο οποίος με τη σειρά του ανατράπηκε από τον ανιψιό του Σολομώντα Β΄. Ο τελευταίος συνέλαβε τον Γεώργιο ως διεκδικητή τού θρόνου και τον φυλάκισε στο κάστρο Mουχούρι το 1795. Ο Γεώργιος μπόρεσε να δραπετεύσει στις 15 Οκτωβρίου 1806 και κατέφυγε στη Ρωσική Αυτοκρατορία, όπου πέρασε τα τελευταία του χρόνια, γράφοντας τα απομνημονεύματα της ζωής του. Απεβίωσε από ευλογιά στην Αγία Πετρούπολη και τάφηκε εκεί, στο μοναστήρι τού Αγ. Αλεξάνδρου Νιέφσκι. [1]
Οικογένεια
Νυμφεύτηκε την πριγκίπισσα Νταρεγιάν, από τους εριστάβι της Ράτσα (1779–1816) και απέκτησε δύο γιους: τον
- Αλέξανδρο και τον
- Δημήτριο Μπαγκρατιόν-Ιμερετίνσκυ, και οι δύο στρατηγοί τού ρωσικού στρατού.
Η Νταρεγιάν και οι γιοι της εκτοπίστηκαν από το Ιμερέτι στη Ρωσία μετά τη ρωσική κατάκτηση αυτού τού βασιλείου το 1810. [1]
Βιβλιογραφικές αναφορές
- ↑ 1,0 1,1 (in ρωσική) Grebelsky, P. Kh., Dumin, S. V., Lapin, V. V. (1993), Дворянские роды Российской империи (Noble families of Russian Empire), vol. 3, p. 90. IPK Vesti.
