Ο Γεώργιος Α΄, γεωργιανά: გურგენ I Gurgen I (απεβ. το 891) από τον Οίκο των Βαγρατιδών-Ιβηρίας του κλάδου του Τάο-Κλαρτζέτι ήταν πρίγκιπας της Ιβηρίας (μετέπειτα Γεωργίας) με τον Βυζαντινό τίτλο του κουροπαλάτη από το 881 μέχρι το τέλος του, που έγινε σε μία δυναστική διαμάχη το 891. [1]
Βιογραφία
Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του πρίγκιπα Aδαρνάση Β΄ και βαπτίστηκε από τον επιφανή μοναχό Γκρίγκολ Καντζτέλι. Κληρονόμησε από τον πατέρα του το δουκάτο του Άνω Τάο, συμπεριλαμβανομένης της κατοικίας στο Καλμάχι. Στον δυναστικό πόλεμο που ξεκίνησε μεταξύ των Βαγκρατιδών-Ιβηρίας, ο Γεώργιος Α΄ αρχικά τάχθηκε στο πλευρό του Νάσρα, ο οποίος είχε δολοφονήσει τον εξάδελφό του Δαβίδ Α΄ κουροπαλάτη της Ιβηρίας το 881. Λόγω της ανηλικιότητας τού γιου τού Δαβίδ Α΄ και νόμιμου διαδόχου του Αδαρνάση Δ΄, η Βυζαντινή Αυλή επιβεβαίωσε ως κουροπαλάτη όχι τον Αδαρνάση Δ΄, αλλά τον Γεώργιο Α΄. Τελικά ο Γεώργιος Α΄ άλλαξε μερίδα και ενώθηκε με τον Aδαρνάση Δ΄ εναντίον του Nάσρα, που ηττήθηκε και θανατώθηκε το 888. Ως αποτέλεσμα της διαίρεσης της κληρονομιάς του Νάσρα, ο Γεώργιος Α΄ ίσως πρόσθεσε το Σαβσέτι και τον Αρταάνι στις κτήσεις του, διότι ακούμε τον 18ο αι. από τον Γεωργιανό χρονικογράφο του Γεωργίου Α΄, τον πρίγκιπα Βαχούστι να έχει μεταφέρει την κατοικία του εκεί. [1]
Εν τω μεταξύ ο Aδαρνάσης Δ΄, μη όντας κουροπαλάτης και έχοντας μπροστά του το παράδειγμα των εξαδέλφων του Βαγρατιδών της Αρμενίας, ανέλαβε τον τίτλο του βασιλιά. Οι σχέσεις μεταξύ του Aδαρνάση Δ΄ και του Γεωργίου Α΄ έγιναν τεταμένες και εξελίχθηκαν σε ανοιχτό πόλεμο. Ο Γεώργιος Α΄ τραυματίστηκε θανάσιμα και αιχμαλωτίστηκε στο Μγκλινάβι κοντά στο Αρταάνι από τον Αδαρνάση Δ΄ και τον σύμμαχό του Βαγράτ Α΄ Μαμπάλι το 891. Σύμφωνα με τη διαθήκη του, ο Γεώργιος Α΄ τάφηκε στο μοναστήρι της Οπίζα, που είχε ανακαινιστεί από τον ίδιο. [1] [2]
Ο Γεώργιος Α΄ πιθανώς ήταν νυμφευμένος με μία κόρη του Σμπατ Η΄ Μπαγκρατουνί (826–855), του σπαραπέτ της Αρμενίας. Άφησε πίσω του δύο γιους, τον Aδαρνάση Γ΄ και τον Aσότ τον Ανώριμο. Έτσι έγινε ο ιδρυτής του Βαγκρατιδο-Ιβηρικού «πρώτου οίκου του Tάο», που θα εκλείψει με τον εγγονό του Γεώργιο Β΄. [1]
Βιβλιογραφικές αναφορές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Toumanoff, Cyril (1967). Studies in Christian Caucasian History, pp. 490-3. Georgetown University Press.
- ↑ Thomson, Robert W. (1996), Rewriting Caucasian History, p. 264. Oxford University Press, (ISBN 0-19-826373-2)
