Ο Αμπντούλ Χαμίτ Α΄ (τουρκ. I. Abdülhamid,[2]20 Μαρτίου1725 - 7 Απριλίου1789) ήταν ο 27ος Σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τους χρόνους 1774-1789. Ο Αμπντούλ Χαμίτ θεωρείται ο πιο ευγενικός σουλτάνος και από τους Τούρκους αναφέρεται ως άγιος.
Βιογραφία
Ο Αμπντούλ Χαμίτ γεννήθηκε στο Τοπ Καπί το 1725. Ήταν γιος του σουλτάνου Αχμέτ Γ΄ και της Ράμπια Σέρμι Σουλτάν.[3] Σε νεαρή ηλικία η μητέρα του τού έμαθε καλλιγραφία και ιστορία. Φυλακίστηκε για τα πρώτα 42 χρόνια της ζωής του από τα εξαδέλφια του Μαχμούτ Α΄ και Οσμάν Γ΄ και τον μεγαλύτερο αδελφό του Μουσταφά Γ΄. Διαδέχθηκε τον αδελφό του Μουσταφά Γ΄ όταν πέθανε το 1774.
Στις 21 Ιανουαρίου 1774, αφού είχε γίνει πλέον σουλτάνος, υπέγραψε την ταπεινωτική για τους Τούρκους Συνθήκη Κιουτσούκ-Καϊναρτζή, με την οποία έχασε την Κριμαία. Ο Αμπντούλ Χαμίτ είχε δημιουργήσει το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα.[4] Επίσης αναδιοργάνωσε το σώμα των Γενιτσάρων και το ναυτικό και ίδρυσε ένα νέο στράτευμα πυροβολικού. Στο στρατιωτικό επίπεδο ωστόσο δεν είχε επιτυχίες. Τέλος το 1787 έχασε από τους Ρώσους το Οτσακόβ και ουσιαστικά όλη τη Μαύρη Θάλασσα.[5]
Θάνατος
Ο Αμπντούλ Χαμίτ Α΄ πέθανε στις 7 Απριλίου 1789 στην Κωνσταντινούπολη. Τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του Σελίμ Γ΄.