Το επίσημο όνομα του στρατού ήταν Armia Polska w ZSRR (Πολωνικός Στρατός στην ΕΣΣΔ) από το 1943-1944, Wojsko Polskie (Πολωνικά Στρατεύματα) και Siły Zbrojne Rzeczpospolitej Polskiej (Ένοπλες δυνάμεις της Δημοκρατίας της Πολωνίας) από το 1944-1952 και Siły Zbrojne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Ένοπλες Δυνάμεις της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας) από το 1952.
Αυτό που έγινε ο Πολωνικός Λαϊκός Στρατός σχηματίστηκε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τον Μάιο του 1943, ως το 1ο Τμήμα Πεζικού Ταντέους Κοστσιούσκο, το οποίο εξελίχθηκε στον Πρώτο Πολωνικό Στρατό, γνωστό ανεπίσημα ως Στρατός του Μπέρλινγκ. Λόγω της έλλειψης Πολωνών αξιωματικών και των πολιτικών της Σοβιετικής Ένωσης, το Μάρτιο του 1945 οι αξιωματούχοι του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού αντιπροσώπευαν σχεδόν το 52% του σώματος αξιωματικών (15.492 από 29.372). Περίπου 4.600 από αυτούς παρέμειναν στον Πολωνικό Λαϊκό Στρατό μέχρι τον Ιούλιο του 1946.[2]
Μετά τον πόλεμο, ο Πολωνικός Στρατός αναδιοργανώθηκε σε έξι (αργότερα επτά) στρατιωτικές περιοχές. Αυτές ήταν η Στρατιωτική Περιοχή Βαρσοβίας, με έδρα στη Βαρσοβία, η Στρατιωτική Περιοχή Λούμπλιν, με έδρα στο Λούμπλιν, η Στρατιωτική Περιοχή Κρακοβίας, με έδρα στην Κρακοβία, η Στρατιωτική Περιοχή Λοτζ, με έδρα στο Λοτζ, η Στρατιωτική Περιοχή Πόζναν, με έδρα στο Πόζναν, η Στρατιωτική Περιοχή Πομερανίας, με έδρα στο Τόρουν και η Στρατιωτική Περιοχή Σιλεσίας, με έδρα στο Κατοβίτσε.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο Πολωνικός Στρατός ήταν υπό τη διοίκηση του Στρατάρχη της Σοβιετικής Ένωσης, του Στρατάρχη της Πολωνίας και του Υπουργού Άμυνας της Πολωνίας, Κονσταντίν Ροκοσόφσκυ. Εντάχθηκε όλο και περισσότερο σε σοβιετικές στρατιωτικές δομές. Αυτή η διαδικασία μετριάστηκε μετά τον Πολωνικό Οκτώβρη του 1956, όταν ο Βουαντίσουαφ Γκομούουκα επισημοποίησε πτυχές της στρατιωτικής σχέσης της Πολωνίας με τη Σοβιετική Ένωση.
.jpg)
