Эстонская ваенная акадэмія (эст. Kaitseväe Akadeemia) — вышэйшая ваенная навучальная ўстанова ў Тарту, Эстонія.
Місія ўстанвы заключаецца ў падрыхтоўцы і навучанні штатных афіцэраў для Узброеных сіл Эстоніі і Саюза абароны Эстоніі, а таксама для іншых ваенных устаноў. Акадэмія стварыла нацыянальную рэпутацыю дзякуючы вопыту ў ваенных даследаваннях і распрацоўках.
Акадэмічная праграма акадэміі забяспечвае збалансаванае навучанне па ваенных і грамадзянскіх прадметах. Акадэмічных супрацоўнікаў ваеннай акадэміі падтрымліваюць члены акадэмічнай супольнасці з універсітэтаў па ўсёй Эстоніі.
Школа была створана 3 красавіка 1919 года ўказам галоўнакамандуючага войскамі абароны Эстоніі генерал-маёра Ёхана Лайданера. Падчас вайны за незалежнасць Эстоніі падрыхтоўка унтэр-афіцэраў была абмежаванай, паколькі на лініі фронту былі патрэбныя людзі і рэсурсы. Аднак пасля вайны ўзрастала патрэба ў афіцэрах, якія маглі б рыхтаваць і вучыць салдат. Так была ўтворана школа для унтэр-афіцэраў. Курсантаў вучылі тактыцы, тапаграфіі, адміністраванню, умацаванню, прымяненню кулямётаў, ваеннаму праву, ахове здароўя, эстонскай мове, артылерыйскай навуцы і гімнастыцы. Першыя курсы доўжыліся 4 месяцы. Пасля завяршэння курса курсанты атрымалі званне энсіна.
Пяхотная школа была заснавана 20 мая 1920 года. У 1921 годзе навучанне было падоўжана да трох гадоў і падзелена на тры класы: агульны клас, I спецыяльны клас і II спецыяльны клас. Юнакі з шасцікласнай адукацыяй прымаліся ў агульны клас, дзе ім выкладалі гімназічныя прадметы разам з ваеннымі. Мужчыны з сярэдняй адукацыяй прымаліся ў I спецыяльны клас, а II спецыяльны — для афіцэраў запасу. У гэтым жа годзе пяхотная, артылерыйская і кавалерыйская школы былі аб’яднаны ў падафіцэрскую школу.[1]
29 жніўня 1923 года ўсе ваенныя школы былі аб’яднаны ў акадэмію, якая складалася з Ваеннай школы, Вышэйшай ваеннай школы і Школы унтэр-афіцэраў. У 1927 годзе папярэдняя ваенная служба стала абавязковай умовай паступлення ў ваенную школу.[1]
У 1928 годзе ў школе для унтэр-афіцэраў скончылася падрыхтоўка падафіцэраў тэрміновай службы. Сама школа была перамешчана з Юхкенталі ў Тондзі. Змянілася і афіцэрская падрыхтоўка: клас для аспірантаў і клас для малодшых курсантаў і старэйшых курсантаў. Клас аспірантаў быў для афіцэраў запасу, а курсанты — для звычайных афіцэраў. Падрыхтоўка афіцэраў зноў змянілася ў 1935 годзе, калі ўсе афіцэры пачалі рыхтавацца ў класах аспірантаў і афіцэраў. Выпускнікі класа аспірантаў прайшлі навучанне афіцэраў запасу, у той час як выпускнікі афіцэрскіх класаў праходзілі дадатковую падрыхтоўку ў класе аспірантаў, каб стаць звычайнымі афіцэрамі. У 1936 годзе Школа падафіцэраў была распушчана, і на яе месцы была ўтворана новая школа.[1]
У 1940 годзе, пасля далучэння Эстоніі да Савецкага Саюза, акадэмія была рэарганізавана ў пяхотную школу Чырвонай Арміі.[2]
Эстонскі нацыянальны абаронны каледж быў адноўлены 17 сакавіка 1998 года. Да гэтага афіцэры праходзілі навучанне ў абаронным каледжы Эстонскай акадэміі ўнутраных спраў. З 1998 года існавалі дзве вучэбныя праграмы — адна прадугледжвала вышэйшую прафесійную адукацыю для афіцэраў, якія ў асноўным сталі камандзірамі ўзводаў, другая — дыпломную працу для будучых камандзіраў рот і батальёнаў. Навучанне заняло тры з паловай гады і дало студэнтам базавыя веды па гісторыі, паліталогіі, сацыяльных, паводніцкіх і гуманітарных навуках, прыродазнаўчых і дакладных навуках, роднай і замежных мовах.[2]
Акадэмія працавала ў памяшканні Эстонскай акадэміі ўнутраных спраў да 1999 года, пакуль не пераехала ў Тарту. У перыяд з 2001 па 2002 год Фінляндыя дапамагала арганізоўваць курсы па лагістыцы, інжынернай справе, артылерыі і сувязі. Фінляндыя таксама дапамагала ў арганізацыі курсаў па лагістыцы, артылерыі і супрацьпаветранай абароне ў перыяд з 2003 па 2004 год.[2]
У 2004 годзе ўстанова адаптавала сваю навучальную праграму ў адпаведнасці з Балонскай дэкларацыяй. У 2005 годзе ўстанова стала прафесійна-тэхнічным універсітэтам, у які таксама можа атрымаць ступень магістра. Універсітэт атрымаў першую акрэдытацыю ад міжнароднай камісіі ў 2006 годзе. У 2008 годзе акадэмія адкрыла сваю праграму для афіцэраў ваенна-паветраных сіл, а ў 2011 — для афіцэраў флоту. У перыяд з 2010 па 2013 гады акадэмія прапаноўвала курс для малодшых афіцэраў. У 2010 годзе ўніверсітэт таксама пачаў прапаноўваць экстэрнат для афіцэраў, якія не змаглі б прыняць удзел у звычайнай вучобе.[2]
Эстонскі каледж нацыянальнай абароны атрымаў свой сцяг у 2013 годзе ад Эстонскай асацыяцыі афіцэраў запасу.[2] У 2019 годзе універсітэт прайшоў рэарганізвацыю і быў перайменаваны ў Эстонскую ваенную акадэмію. Каб адлюстраваць гэтыя змены, у лютым 2020 года ён атрымаў новы сцяг ад Эстонскай асацыяцыі афіцэраў запасу, кадэцкага савета горада Тарту і Сіл абароны.[3]