Фердынанд I Кобург (ням.: Ferdinand Maximilian Karl Leopold Maria von Sachsen-Coburg und Gotha; балг.: Фердинанд I; 26 лютага1861, Вена, Аўстра-Венгрыя — 8 верасня1948, Кобург, акупаваная саюзнікамі Германія) — князь і цар Балгарыі (1887—1918) нямецкага паходжання. Афіцэр каралеўскай вугорскага войска.
Біяграфія
Сын прынца Аўгуста Саксен-Кобург-Гота. Князь (1887—1908), цар (1908—18) Балгарыі, дзе стаў заснавальнікам дынастыі Саксен-Кобург-Гота.
Садзейнічаў узмацненню германскага ўплыву ў Балгарыі развязванню 2-й балканскай вайны (1912—13), уцягванню краіны ў 1-ю сусветную вайну на баку аўстра-германскага блока (з кастрычніка 1915). Ваенныя паражэнні і Уладайскае паўстанне каля 30 тыс. салдат (задушана германскімі войскамі) прымусілі яго 3 кастрычніка 1918 года перадаць прастол сыну Барысу III і эмігрыраваць у Германію.
Вядомы таксама як батанік, энтамолаг і філатэліст.