Станіслаў Прушынскі (польск.: Stanisław Prószyński; 1753 — 2 верасня 1800, Каралішчавічы) — ураднік, дзяржаўны службовец, землеўласнік.
Прадстаўнік старажытнага шляхецкага роду Прушынскіх герба «Любіч». Сын Юзафа Прушынскага, чашніка, падстарасты, падкаморага менскага, маршалка Галоўнага Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага, і Брыгіды з Заранкаў Янішэўскай.
Генерал-ад’ютант, суддзя гродскі, падстароста судовы менскі. У 1797—1802 гадах маршалак шляхты Ігуменскага павета[1].
Валодаў маёнткамі Каралішчавічы, Свіраны.
У 1800 годзе рабіў вывад шляхецтва.
Кавалер ордэнаў Св. Ганны, Св. Станіслава.
У шлюбе з Ганнай Камароўскай, дачкой мечніка вількамірскага.