PROFILBARU.COM

Нінэль Васільеўна Уладзімірава
Нінэль Васільеўна Уладзімірава
	руск.: Нинель Васильевна Владимирова
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	24 красавіка 1928
Месца нараджэння	Мікалаеў, Мікалаеўскі гарадскі савет[d], Вітаўскі раён, Мікалаеўская акруга[d], УССР, СССР;
Дата смерці	2009
Месца смерці	Ташкент, Узбекістан;
Грамадзянства	СССР;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	літаратуразнаўца, перакладчыца, вучоная

Нінэль Васілеўна Уладзімірава (1928—2009) — вучоная-літаратуразнавец, літаратурны крытык і перакладчык. Доктар філалагічных навук. Яна прысвяціла ўсё сваё жыццё і свой талент вучонага вывучэнню праблем нацыянальных літаратур, была адным з бачных перакладчыкаў і папулярызатараў узбекскай літаратуры (руск.) (бел. на савецкай і постсавецкай прасторы.

Біяграфія

Нарадзіліся 24 красавіка 1928 года ў горадзе Мікалаеве ва Украіне.

У 1941 годзе з маці і сястрой была эвакуіравана ва Узбекістан, у Ташкенцкую вобласць.

Скончыла ўсходні факультэт Сярэднеазіяцкага дзяржаўнага ўніверсітэта (цяпер Нацыянальны ўніверсітэт Узбекістана).

Навуковая творчасць

Пасля заканчэння ўніверсітэта Н. В. Уладзімірава паступіла на працу ў Інстытут мовы і літаратуры Акадэміі навук УзССР (цяпер Інстытут мовы і літаратуры імя Алішэра Наваі АН РУз), дзе прымала ўдзел у падрыхтоўцы «Руска-ўзбекскага слоўніка» ў 1 і 3 тамах, у выданні серыі кніг «Класікі ўзбекскай літаратуры», апублікавала брашуры «Творчасць Айдын» (1953) і «Творчасць Зафара Дыера» (1954).

У 1958 годзе абараніла кандыдацкую дысертацыю на тэму «Некаторыя пытанні мастацкага перакладу з рускай на ўзбекскую мову».

Працы Н. В. Уладзіміравай «Узбекскае савецкае апавяданне», «Фарміраванне героя» (абедзве — у суаўтарстве з М. Султанавай), «Ідэі і вобразы ва ўзбекскіх апавяданнях», «Развіццё жанру апавядання ва ўзбекскай савецкай літаратуры», манаграфія «Майстэрства Саіда Ахмада», а таксама зборнік артыкулаў «Ад слова да кнігі» (1988) з’явіліся важным укладам у вывучэнне тэорыі і гісторыі жанраў узбекскай літаратуры.

У 1988 г. Н. В. Уладзімірава абараніла доктарскую дысертацыю на тэму «Развіццё жанру апавядання ва ўзбекскай савецкай літаратуры».

Н. В. Уладзімірава перакладала Чулпана (руск.) (бел., Фітрата (руск.) (бел., Абдулу Кахара (руск.) (бел., Гафура Гуляма, Саіда Ахмада (руск.) (бел., Уткіра Хашымава (руск.) (бел., Шукура Халмірзаева і Аліма Атаханава. Лепшыя творы ўзбекскіх навэлістаў, перакладзеныя Н. В. Уладзіміравай, склалі анталогію ўзбекскага апавядання пад назвай «Гранат». Таксама ёю перакладзены на рускую мову раманы «Фергана да світання» Мірзакалона Ісмаілі (руск.) (бел., «Дойлід» Мірмухсіна (руск.) (бел., «Гарызонт» Саіда Ахмада (руск.) (бел., «Бунт і замяшанне» Улугбека Хамдама (руск.) (бел..

Н. В. Уладзімірава прымала актыўны ўдзел у стварэнні аднатомнага (Масква) і пяцітомнага (Ташкент) выдання «Гісторыі ўзбекскай савецкай літаратуры», у падрыхтоўцы навуковага выдання «Поўнага збору твораў» Айбека (руск.) (бел. ў 20-ці тамах, за што была ўдастоена ганаровага звання лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Узбекістана імя Беруні.