У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам
Жук (значэнні).
| Кастусь Жук |
|---|
| Асабістыя звесткі |
| Дата нараджэння |
2 мая 1954(1954-05-02) (70 гадоў) |
| Месца нараджэння |
|
| Грамадзянства |
|
| Альма-матар |
|
| Месца працы |
|
| Прафесійная дзейнасць |
| Род дзейнасці |
паэт |
| Мова твораў |
беларуская |
| Грамадская дзейнасць |
| Член у |
|
| Прэміі |
|
Кастусь Жук, поўнае імя Канстанцін Якаўлевіч Жук (2 мая 1954, Затур’я, Нясвіжскі раён — 25 лютага 2023[крыніца?]) — беларускі паэт.
Біяграфія
Нарадзіўся 2 мая 1954 года ў Затур’і Нясвіжскага раёна[1].
Пасля заканчэння ў 1971 годзе Сейлавіцкай сярэдняй школы і курсаў шафёраў пры нясвіжскім аўтамотаклубе ДТСААФ служыў у Савецкай Арміі. У 1974—1979 гг. працаваў наладчыкам і электразваршчыкам на Мінскім трактарным заводзе і адначасова вучыўся на вячэрнім аддзяленні філалагічнага факультэта БДУ[2].
З канца 1970-х гадоў займаўся літаратурнай працай: пісаў вершы, быў літсупрацоўнікам газеты «Чырвоная змена» (1979), карэспандэнтам шматтыражнай газеты мінскіх будаўнікоў «На стройках Минска» (1979—1981). У 1981 г. атрымаў дыплом аб вышэйшай адукацыі і быў прыняты на пасаду рэдактара Беларускага тэлебачання. У 1988—2004 гг. працаваў рэактарам, узначальваў аддзел у выдавецтве «Мастацкая літаратура»[2].
Член Саюза беларускіх пісьменнікаў з 1988 года[2].
Творчасць
Першыя вершаваныя радкі Кастуся Жука з’явіліся ў нясвіжскай раённай газеце «Чырвоны сцяг» у 1968 г. У 1979 г. у серыі «Першая кніга паэта» выйшаў калектыўны зборнік «Нашчадкі», дзе была змешчана і падборка вершаў К. Жука. Яго паэтычныя творы раз-пораз друкаваліся ў альманаху «Дзень паэзіі»[2].
Першая кніга паэта «Планета маёй душы» была надрукавана ў 1982 г. Пазней свет пабачылі кнігі «Зямная ноша» (1988), «Пладаносны агонь» (1991), «У найме сонца» (1992)[2].
У паэтычных творах К. Жука адной з вядучых з’яўляецца тэма Радзімы: шмат вершаў паэт прысвяціў трагічнай гісторыі Беларусі, самаахвярнасці і мужнасці яе народа. У 1997 г. выйшла наступная кніга паэзіі К. Жука «Галгофа». У зборнік увайшлі паэмы «Дванаццаць апосталаў», «Леснічоўка», «Галгофа», вершы. Глыбокае веданне жыцця з усімі яго праявамі дапамагло аўтару трапна і метафарычна адлюстраваць рэчаіснасць, раскрыць характары літаратурных герояў у іх змаганні з жорсткасцю жыццёвых выпрабаванняў[2].
Піша К. Жук і для дзяцей. Аўтар кніг вершаў, казак, скорагаворак і загадак «Шпак купіў магнітафон» (1996), «Бегемот без ботаў» (2004). Вершы паэта «Францыску Скарыну», «Матчыны словы» сталі хрэстаматыйнымі[2].
Творы Кастуся Жука будуюцца на філасофскім асэнсаванні дабра і зла, чалавечых набыткаў і страт, востра ставяцца ў яго паэзіі маральна-этычныя і сацыяльныя праблемы, якія патрабуюць неадкладнага вырашэння. Паэт плённа працуе і сёння, шэраг яго твораў пераведзены на рускую і ўкраінскую мовы[2].
Узнагароды
У 1999 годзе кніга вершаў «Галгофа» была адзначана Прэміяй Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі[2].
Крыніцы
Літаратура
Спасылкі
