Палітыка-эканамічны ўздым прывёў да таго, што ў перыяд Контррэфармацыі Іспанія апынулася ў ролі культурнага флагмана ўсёй каталіцкай Еўропы, пакінуўшы пасля сябе цэлы шэраг выдатных культурных здзяйсненняў:
Храналагічныя межы Залатога веку ў палітычным і культурным сэнсах не супадаюць: Іспанія мела статус вялікай дзяржавы з моманту адкрыцця Калумбам Амерыкі і да Пірэнейскага міру 1659 года, а залаты век іспанскай культуры пачынаецца з публікацыі рамана «Ласарылья з Тормеса» (1554) да смерці апошняга з класічных іспанскіх пісьменнікаў, Кальдэрона, у 1681 годзе. Адзінага меркавання пра часавыя рамкі перыяду ў гістарыяграфіі не сфарміравалася.