Валянцін Іванавіч Гусеў
Дата нараджэння
6 мая 1911 (1911-05-06 )
Месца нараджэння
Дата смерці
17 ліпеня 1983 (1983-07-17 ) (72 гады)
Грамадзянства
Альма-матар
Месца працы
Член у
Узнагароды
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам
Гусеў .
Валянцін Іванавіч Гусеў (6 мая 1911 , с. Александрыя , Стаўрапольскі край — 17 ліпеня 1983 ) — беларускі архітэктар , педагог. Заслужаны архітэктар Беларусі (1969 ).
Біяграфія
Скончыў Маскоўскі архітэктурны інстытут у 1936 годзе. З 1936 года выкладчык БПІ [ 1] . Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны [ 2] .
Працаваў у Белпрампраекце , начальнікам Мінскпраекта [ 2] , у 1953 —1959 намеснік старшыні Дзяржбуда Беларусі . У 1959 —1978 гадах выкладаў у Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце (у 1964 —1978 гадах загадчык кафедры інтэр’ера і абсталявання).
Член Саюза архітэктараў СССР з 1969 года.
Творчасць
Будынак Упраўлення Беларускай чыгункі
У творах выкарыстоўваў кампазіцыйныя прыёмы і формы класічнай архітэктуры. Сярод асноўных работ Дом афіцэраў у Бабруйску (1937 ), фабрыка піяніна ў Барысаве (1937), першыя жылыя пасёлкі на торфапрадпрыемствах у Мінскай , Віцебскай , Магілёўскай , Гомельскай абласцей (1937—1939); праекты аднаўлення і рэканструкцыі разбураных у гады Вялікай Айчыннай вайны Акруговага Дома афіцэраў (1945—1946, з І. Р. Лангбардам ) і жылых дамоў па праспекце Ф. Скарыны (1945 —1946 ), адміністрацыйныя будынкі на вуліцах Камуністычнай (1945 —1948 ), Фрунзэ (1948), будынак Упраўлення Беларускай чыгункі (1951 , у сааўт.) у Мінску , забудова праспекта Кірава ў Віцебску (1951—1954, у аўтарскім калектыве).
Дакументы дзейнасці (праекты, рэцэнзіі, артыкулы), біяграфічныя дакументы і фотаздымкі (будынкаў, індывідуальныя, у групах) захоўваюцца ў БДАНТД , куды перададзены жонкай[ 3] .
Зноскі
Літаратура