Імператрыца Чжу (1102 – 1127) — кітайская імператрыца з дынастыі Сун, жонка імператара Цынь-цзуна з Сун (руск.) (бел..
Чжу нарадзілася ў Бяньцзіне ў 1102 годзе[4]. Яна стала першай жонкай на Цынь-цзуна ў 1116 годзе. У 1126 годзе імператар Хуэй-цзун адрокся ад прастола на карысць свайго сына, імператара Цынь-цзуна. Чжу, як яго першая жонка, была прызначана на пасаду імператрыцы.
У 1127 годзе сталіца дзяржавы Бяньцзін была захоплена чжурчжэнямі падчас цзінь-сунскай вайны (укр.) (бел.. Імператар Цынь-цзун быў скінуты, і ён, а таксама яго папярэднік імператар Хуэй-цзун і большая частка імператарскай сям'і (англ.) (бел. і двара, больш за 3000 чалавек, былі схоплены і сасланы ў Маньчжурыю ў выніку так званага Цзінканскага інцыдэнту[5].
Спачатку іх даставілі ў сталіцу чжурчжэняў, многія з іх памерлі па дарозе. Імператарскія супругі, наложніцы, палацавыя жанчыны і еўнухі, якія трапілі ў палон, былі размеркаваны сярод чжурчжэняў у якасці рабоў. Яе цесцю было дазволена пакінуць пяць сваіх жонак, у тым ліку яго імператрыцу, таму што яны былі занадта старыя, каб прадстаўляць цікавасць у якасці ваенных узнагарод. Імператрыца Чжу, аднак, была маладая і апісвалася як прыгажуня, і не чакалася, што ёй дазволяць застацца са сваім мужам. Па прыбыцці ёй загадалі прыняць ванну. Зняважаная, яна скончыла жыццё самагубствам, каб пазбегнуць сексуальнага гвалту[5].