Раўніна названа ў гонар старажытнага полісаФрыя[el] (або Трыя; Θρία), які адносіўся да філы Энеіда. У працах антычных аўтараў Фрыясійскім полем менавалася частка шырэйшага Элеўсінскага поля (Ἐλευσίνιον πεδίον), названага за аднайменным прыбярэжным горадам. Крайняя ж заходняя, меншая частка Элеўсінскага поля называлася Рарыйскім полем (Ῥάριον πεδίον)[6][7]. У далейшым найменне Фрыясійскага поля пашыралася на ўсё Элеўсінскае.
У антычныя часы праз Фрыясійскае поле праходзілі дзве важныя дарогі: Піфійская і Свяшчэнная. Менавіта па другой, Свяшчэннай дарозе (Ιερά Οδός), праходзіла працэсія Элеўсінскіх таінстваў, прысвечаныя багіням урадлівасці Дэметры і Персефоне. Паўночна-заходняя брама ў Афінах, пазней — Дыпілон («Падвойная брама»), якая выводзіла на Свяшчэнную дарогу на Элеўсіс (сучасная Элефсіна), першапачаткова называлася Фрыясійскай брамай (Θριάσιαι πύλαι)[8].
У межах сучаснага Аспрапіргаса, які ляжыць на месцы антычнай Фрыі, выяўлена калона з надпісамі, якія сведчаць, што жыхары Фрыі пачыталі нейкага героя Фрыясіаса (Θριάσιος) і ўзвялі свяцілішча ў гонар яго.
Сучаснасць
На прасторах Фрыясійскай раўніны знаходзяцца чатыры гарады: Элефсіна (антычны Элеўсіс), Мандра, Магула і Аспрапіргас. Сёння раўніна пераважна прамысловая зона, дзе размешчаны некаторыя з асноўных прамысловых аб’ектаў Грэцыі, такія як найбуйнейшыя нафтаперапрацоўчыя і сталеліцейныя заводы краіны. У прыгарадзе Элефсіны знаходзіцца буйная база ВПС, а таксама буйная станцыя Афінскай прыгараднай чыгункі. З 2010 года плануецца стварыць буйны цэнтр перавалкі камерцыйных грузаў, якія выгружаюцца ў найбліжэйшым афінскім порце Пірэй, у астатнюю частку Грэцыі і суседнія краіны[12].
На месцы дзвюх антычных фрыясійскіх дарог пралягаюць, з усходу на захад, аўтадарога Афіны–Карынф і, на паўночны захад, Грэчаская нацыянальная аўтамагістраль 6, якая з'яўляецца часткай шырокай сеткі Атычных аўтамагістраляў (больш вядомая як «Атыкі́-Адо́с», Αττική Οδός)[13].
Клімат
Фрыясійская раўніна ляжыць у поясе міжземнаморскага клімату (па класіфікацыі Кёпена: Csa), што мяжуе з гарачым полузасушлівым стэпавым (па Кёпену: BSh), з мяккай зімой і вельмі спякотным летам. Раўніна асабліва ўразлівая да высокіх тэмператур праз свой катлавінны рэльеф і найвышэйшыя тэмпературы, калі-небудзь зарэгістраваныя ў Грэцыі і кантынентальнай Еўропе, адзначаны тут: 48,0 °C у Элефсіне ў 1977 годзе і 47,5 °C у Аспрапіргасе ў 2007 годзе адпаведна.