PROFILBARU.COM

Рэйнгольд Морыцавіч Гліэр
Рэйнгольд Морыцавіч Гліэр
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	30 снежня 1874 (11 студзеня 1875)[…]
Месца нараджэння	Кіеў, Кіеўская губерня, Расійская імперыя[…];
Дата смерці	23 чэрвеня 1956 (81 год)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі;
Краіна	Расійская імперыя; СССР;
Альма-матар	Маскоўская дзяржаўная кансерваторыя імя П. І. Чайкоўскага (1900);
Месца працы	Маскоўская дзяржаўная кансерваторыя імя П. І. Чайкоўскага; Нацыянальная музычная акадэмія Украіны імя Пятра Чайкоўскага;
Музычная дзейнасць
Педагог	Сяргей Іванавіч Танееў, Міхаіл Міхайлавіч Іпалітаў-Іванаў[d], Otakar Ševčík[d], Anton Arensky[d], Georgi Conus[d] і Jan Hřímalý[d]
Прафесіі	кампазітар, дырыжор, харэограф, музыказнавец, музычны педагог, выкладчык універсітэта, кінакампазітар, піяніст
Інструменты	скрыпка і фартэпіяна
Жанры	опера, сімфонія, класічная музыка, фолк-музыка і балет[d]
Выхаванцы	Сяргей Сяргеевіч Пракоф'еў, Мікалай Якаўлевіч Мяскоўскі, Арам Ільіч Хачатуран, Lev Knipper[d], Boris Aleksandrovich Diev[d], Aleksandr Davidenko[d], Alexander Mosolov[d], Mitya Stillman[d], Nikolai Rakov[d] і Borys Liatoshynsky[d]
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз кампазітараў СССР[d];
Прэміі
Узнагароды	;
Аўтограф
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рэйнгольд Морыцавіч Гліэр (імя пры нараджэнні — Рэйнгольд Эрнест Гліэр; 1875, Кіеў — 23 чэрвеня 1956) — рускі кампазітар, дырыжор, педагог, музычна-грамадскі дзеяч. Народны артыст СССР (1938). Лаўрэат трох Сталінскіх прэмій I ступені (1946, 1948, 1950). Кавалер трох ордэнаў Леніна (1945, 1950, 1955). Старшыня Усерасійскага таварыства драматургаў і кампазітараў (1924—1930). Аўтар музыкі гімна горада Санкт-Пецярбурга.

Біяграфія

У 1900 годзе скончыў Маскоўскую кансерваторыю.

З 1913 года прафесар (з 1914 года дырэктар) Кіеўскай, з 1920 года Маскоўскай кансерваторый.

Творчасць

У сваёй творчасці прадаўжаў традыцыі рускай музычнай класікі (лініі эпічнага сімфанізму).

Аўтар 5 опер, якія мелі вялікае значэнне для развіцця музычнай культуры Азербайджана і Узбекістана, у т.л. «Шахсенем» (1927); «Лейлі і Меджнун» (1940) і «Гюльсара» (1949), абедзве з Т. Садыкавым.

З сямі яго балетаў асабліва значныя

«Чырвоны мак», пастаўлены ў 1927 годзе, пазней «Чырвоная кветка». Быў пастаўлены ў Дзяржаўным тэатры оперы і балета Беларусі ў 1933 і 1950 гадах;
«Медны коннік» (1949, Дзяржаўная прэмія СССР 1950);
«Тарас Бульба» (1952);
«Дачка Кастыліі» (1955).

Аўтар праграмных сімфанічных твораў, у т.л. 3-я сімфонія «Ілья Мурамец» (1911), сімфанічная карціна «Запарожцы» (1921), паэма «Запавет» (1929), канцэртаў, у т.л. для арфы (1938) і каларатурнага сапрана (1943, Дзяржаўная прэмія СССР 1946) з аркестрам, інструментальных ансамбляў (за 4-ы квартэт Дзяржаўная прэмія СССР 1948), п’еса для фартэпіяна, скрыпкі, віяланчэлі з фартэпіянам, рамансаў і песень, музыкі для драматычных спектакляў.