Плато́ (фр.: plateau, ад plat — «плоскі») — узвышаная раўніна з роўнай або хвалістай слаба рассечанай паверхняй, якая абмежавана выразнымі ўступамі ад суседніх раўнінных абшараў.
Найвялікшае ў свеце — Тыбецкае плато, якое дзякуючы памерам называюць «дахам свету» (плошча плато — прыблізна 2,5 мільёнаў кв. км, знаходзіцца на вышыні болей за 5000 м над узроўнем мора).