Кабат[1], кабацік (польск.: kabat, венг.: kabat — ад персідскага käba — кафтан, камзол) — верхняе мужчынскае і жаночае адзенне. Шылі з цёмнага валенага сукна або футра. У ВКЛ вядомы з XVI стагоддзя. Кароткі кабат кроілі з адразной або суцэльнай баскай, з рукавамі або без іх. Аздаблялі нашыўкамі тасьмы, шнура, аблямоўкай розных тканінаў. Вылучаліся цёмна-карычневыя і чорныя кабаты дамачаўскага строю, аздобленыя цёмна-сінім маляўніча выкладзеным шнурам, дэкаратыўным штапам, з баскай, у выглядзе клінкоў ці спаднічкі;
Часам кабатам звалася састаўная частка народнага касцюма беларускіх жанчынаў — апратка ў выглядзе безрукаўкі. Тое самае, што гарсэт.