Закамара

Закама́ра у архітэктуры: паўкруглае завяршэнне сцяны будынку якое звычайна адпавядае форме ўнутранага скляпення.^[1]

Архітэктурны элемент, уласцівы царкоўным будынкам, пераважна старажытнарускім храмам. Апроч закамараў канструкцыйнага характару, у рускай архітэктуры 16—17 ст. былі распаўсюджаныя закамары дэкарацыйнага характару — какошнікі.

Зноскі

1. Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. У 12 т. Т. 4. Графік — Зуйка / Рэдкал.: П. У. Броўка (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1971. — 608 с.: іл., карты. С.474.