Джардана Бруна — опера ў 2 дзеях і 6 карцінах з пралогам кампазітара С. А. Картэса, упершыню пастаўленая рэжысёрам С. Штэйнам дырыжорам Я. Вашчаком у 1977 годзе ў Мінскім тэатры оперы і балета[1].
У 1973 годзе кампазітар прапанаваў Уладзіміру Халіпу папрацаваць над лібрэта оперы, прысвечанай апошнім гадам Джардана Бруна, якая мела першапачатковую назву «Ерэтык»[2].
Прэм’ера оперы пад назвай «Джардана Бруна» адбылася ў Мінскім тэатры оперы і балета ў 1977-м годзе. Годам пазней спектакль атрымаў прэмію за лібрэта і музыку і быў паказаны ў Маскве на сцэне Вялікага тэатра падчас гастроляў.
Опера пачынаецца з пралогу, першыя дзве карціны першай дзеі адбываюцца ў трыбунале інквізіцыі Венецыі, трэцяя карціна — у астрозе ля моста ўздыхаў. У другой дзеі падзеі адбываюцца спачатку ў Фаскары, а ў апошніх дзвюх карцінах у астрозе святой службы ў Рыме.
Спектакль атрымаў прэмію за лібрэта і музыку.