Вільгельм Аўгуставіч Срока

Вільгельм Аўгуставіч Срока
Дата нараджэння	1866
Месца нараджэння	Віскіткі, Гміна Віскіткі, Жырардоўскі павет, Мазавецкае ваяводства, Польшча
Дата смерці	10 чэрвеня 1939(1939-06-10)[1]
Месца смерці	Варшава, Варшаўскае ваяводства, Польская Рэспубліка
Месца пахавання	Старыя Павонзкі
Грамадзянства	Польшча Царства Польскае
Дзеці	Bronisław Sroka^[d]
Альма-матар	Варшаўскае рэальнае вучылішча^[d] Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны архітэктурна-будаўнічы ўніверсітэт (1889)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вільгельм Аўгуставіч Срока (1866 — не раней за 1909) — грамадзянскі інжынер і архітэктар Расійскай імперыі^[2]. Ковенскі губернскі архітэктар, гродзенскі епархіяльны архітэктар.

Біяграфія

Дзяцінства і адукацыя

Нарадзіўся ў 1866 годзе^[2]. Лютэранін. Першапачатковую адукацыю атрымаў у Варшаўскім рэальным вучылішчы^[2]. Паступіў у Пецярбургскі інстытут грамадзянскіх інжынераў у 1884 годзе і скончыў курс у 1889 годзе па першым разрадзе^[2].

Прафесійная дзейнасць

Вільгельм Срока ўдзельнічаў пры ўладкаванні Санкт-Пецярбургскага гарадскога цэнтральнага фільтра, потым прыкамандзіраваўся да Тэхнічна-будаўнічага камітэта Міністэрства ўнутраных спраў і ў хуткім часе паступіў на службу ў якасці гарадскога архітэктара горада Феадосіі Таўрычаскай губерні, дзе працаваў прынамсі да 1892 года^[2].

З 1903 года працаваў малодшым архітэктарам пры будаўнічым аддзяленні гродзенскага губернскага праўлення^[3].

У 1906 годзе заняў пасаду ковенскага губернскага архітэктара^[4]. Потым працаваў гродзенскім епархіяльным архітэктарам^[5].

Творчасць

Беларусь

• Праект драўлянай цаквы ў вёсцы Нясілавічах Ваўкавыскага павета (24 красавіка 1909) — не захавалася.
• Праект званіцы і прытвора Свята-Раства-Багародзіцкай царквы ў мястэчку Гудзевічах Гродзенскага павета (1909).
• Праект званіцы Свята-Міхайлаўскай царквы ў вёсцы Такары Брэсцкага павета (чэрвень 1909).
• Праект касцёла Звеставання Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў вёсцы Міжэрычах Ваўкавыскага павета (16 снежня 1905).
• Праект касцёла Святога Аляксея ў мястэчку Сяльцы Пружанскага павета (да 1906)^[6].
• Праект касцёла Святога Роха ў вёсцы Грандзічах Гродзенскага павета (да 1906)^[6].
• Праект мужчынскай гімназіі ў горадзе Брэсце (1903)^[7].
• Праект перабудовы езуіцкай аптэкі ў Гродне^[8][9].
• Праект рэканструкцыі касцёла Найсвяцейшай Тройцы ў мястэчку Індуры Гродзенскага павета (22 мая 1904).
• Праект часовай каталіцкай капліцы ў мястэчку Лыскаве Ваўкавыскага павета (1907).
• Праект цырка на тэатральнай плошчы ў Гродне (29 верасня 1903) — не захаваўся.

Польшча

• Праект званіцы Свята-Крыжаўзвіжанскай царквы  (польск.) ў вёсцы Вярсток  (бел. (тар.)) Брэсцкага павета (1909).

Расія

У 1889—92 гадах у Санкт-Пецярбургу займаўся брукаваннем вуліц і ўладкаваннем гарадскіх шасэ. Таксама займаўся ўладкаваннем санітарных гарадскіх пабудоў і пашырэннем сеткі гарадскога вадаправоду^[2].

Украіна

У Феадосіі загадваў феадасійска-субашскім гарадскім вадаправодам  (руск.) і гарадскімі грамадскімі работамі. Спраектаваў фантан «Добраму генію»  (руск.), 2 невялікія вадаправоды ў эканоміях павета^[2].

З самага пачатку пабудовы Джанкой-Феадасійскай чыгункі В. Срока выконваў, акрамя гэтага, працы па ўсіх грамадзянскіх збудаваннях станцыі Феадосія  (руск.)^[2].

Спраектаваў некалькі жылых прыватных дамоў, два мураваных будынка лецішчаў і гарадскі летні тэатр^[2].

Зноскі

1. https://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=4358
2. Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров 1842—1892. // Издание института гражданских инженеров. — Санкт-Петербург, 1893. — С. 323 (руск.)
3. Памятная книжка по Гродненской губернии на 1903 год. // Гродно: Гродненский губернский статистический комитет, 1903. — С. 29
4. Памятная книжка Ковенской губернии на 1907 год. // Ковно: Ковенский губернский статистический комитет, 1907. — С. 47 (руск.)
5. Кулагин А. Н. Гродненские зодчие XIX — начала XX веков (новые архивные изыскания). // Пытанні мастацтвазнаўства, этналогіі і фалькларыстыкі. Выпуск 24. — Мінск, «Права і эканоміка». — 2018. — С. 76—77
6. Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. М. Кулагін; фатограф А. Л. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Мн.: БелЭн, 2008. — 488 с. — ISBN 978-985-11-0395-5.
7. Па іншых крыніцах (Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / Беларус. Энцыкл.; Рэкал.: А. А. Воінаў і інш. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-078-5. — С. 87) аўтарам з’яўляецца ваенны інжынер А. А. Траццякоў
8. Трусов Игорь. Архитекторы и строители Гродно: XII—XVIII вв. Архівавана 26 лютага 2020. // Гродна: Гродзенскі дзяржаўны універсітэт імя Янкі Купалы, 2010. — С. 232
9. Літоўскі гістарычны архіў у г. Вільнюсе, фонд 604, вопіс 1, справа 7482.