Анатоль Аляксандравіч Волах

Анатоль Аляксандравіч Волах
Дата нараджэння	1917
Месца нараджэння	Мінск, Мінскі павет, Мінская губерня
Дата смерці	1 кастрычніка 1943(1943-10-01)
Месца смерці	УССР, СССР
Месца пахавання	Лэбэдын
Грамадзянства	БССР
Прыналежнасць
Род войскаў	бранетанкавыя войскі
Гады службы	1938—1943
Званне	Сяржант
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Анатоль Аляксандравіч Волах (1917, Мінск — 1 кастрычніка 1943) — сяржант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943)^[1].

Біяграфія

Мар’іна Горка. Мемарыял 8-ай танкавай дывізіі, памятная дошка

Анатоль Волах нарадзіўся ў сям’і чыгуначніка. Пасля заканчэння чыгуначнага ПТВ працаваў на вагонарамонтным заводзе ў Мінску. У 1938 годзе быў прызваны на службу ў Рабоча-Сялянскую Чырвоную армію Ленінскім раённым ваенным камісарыятам Мінска. З 1941 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Прымаў удзел у баях на Паўднёва-Заходнім і Варонежскім франтах^[1]. Да жніўня 1943 года сяржант Анатоль Волах быў разведчыкам 12-га асобнага разведбатальёна 2-га танкавага корпуса 40-й арміі Варонежскага фронту. Вызначыўся падчас вызвалення Украінскай ССР^[2].

У жніўні 1943 года падчас адной з разведвальных вылазак Волах захапіў у палон нямецкага афіцэра^[1]. 21 жніўня 1943 года ў раёне горада Зянькоў Палтаўскай вобласці ён з групай разведчыкаў атакаваў варожую калону машын, захапіўшы ў палон машыну з афіцэрамі і важнымі штабнымі дакументамі праціўніка^[1]. У верасні 1943 года ў ходзе вызвалення горада Лебядзін Сумскай вобласці Волах адным з першых на браневіку ўварваўся ў горад і ўступіў у бой з пераўзыходзячымі войскамі праціўніка^[1]. 1 кастрычніка 1943 пры разведцы подступаў да Дняпра Волах загінуў у баі. Пахаваны ў брацкай магіле ў скверы на вуліцы Першагвардзейскай у горадзе Лебядзіне^[1][2].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 17 лістапада 1943 за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» сяржант Анатоль Волах пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Таксама быў узнагароджаны ордэнам Леніна, двума ордэнамі Чырвонай Зоркі і шэрагам медалёў^[2].

У гонар Волаха названа вуліца ў Мінску^[1][2].

Зноскі

1. Волох Анатолий Александрович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 123. — 737 с.
2. Анатоль Аляксандравіч Волах на сайце «Героі краіны»

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 261. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).
• Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382
• Андреев С. А. Совершённое ими бессмертно. — Кн. 1. — М.: Высшая школа, 1976.
• Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. — Минск, 1984.