Альберт I (фр.: Albert Léopold Clément Marie Meinrad de Saxe-Cobourg et Gotha; 8 красавіка 1875, Брусель — 17 лютага 1934, паблізу Намюра) — кароль бельгійцаў з 17 снежня 1909 года да канца жыцця.
Сын прынца Філіпа і прынцэсы Марыі Гогенцолерн-Зігмарынген, пляменнік караля Леапольда II.
Біяграфія
Уступіў на пасад 23 снежня 1909 года.
Адобрыў прыняцце законаў пра ўсеагульны воінскі абавязак (май 1913 года) і пра абавязковую школьную адукацыю.
У гады Першай сусветнай вайны — галоўнакамандуючы бельгійскім войскам, удзельнічаў у баявых дзеяннях на рацэ Ізер. Па выніках вайны Бельгія атрымала: Эйпен, Мальмедзі і Морнэ, а таксама мандат на Руанду і Урундзі ў германскай Усходняй Афрыцы[6].
Загінуў пры альпінісцкім узыходжанні ў Ардэнах. Трон заняў яго сын Леапольд[7][8].
Крыніцы
Альберт I (кароль Бельгіі) — продкі |
---|
|
| |
---|
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
---|
Генеалогія і некрапалістыка | |
---|
|