L'escudu de Villar del Pedroso foi aprobáu por aciu la "Orde de 10 de febreru de 1992, de la Conseyería de Presidencia y Trabayu, pola que s'aprueba l'Escudu Heráldicu pal Conceyu de Villar del Pedroso (Cáceres)", publicada nel Diariu Oficial d'Estremadura el 20 de febreru de 1992, dempués de que'l so espediente alministrativu fuera aprobáu pol plenu corporativu de Villar en sesión de 1 de xunu de 1989. L'escudu defínese oficialmente asina:
Escudu mantelado. Primero, d'oru, encina arrancada de sinople, cargada de bultu de toru, paráu, de sable. Segundu, d'azur, torre almenada y mazonada d'oru, sumada d'inicial de Fernandu III el Santu coronada. Terceru, de sinople, caña d'olivar de plata, acompañada de flor y grana de jara d'otru. Al timbre, corona real zarrada.[2]
Xeografía física
Ubicación
Villar del Pedroso asítiase nel este de la provincia de Cáceres. Cuenta con un términu municipal que presenta una forma allargada, con un estrechamientu na metá de la so forma llonxitudinal, xusto na confluencia col términu de Carrascalejo.
El clima ye de tipu mediterraneu. Les precipitaciones algamen un rexistru mediu añal de tan solo 474 mm. por cuenta de la so posición a sotaventu de les principales elevaciones de les Villuercas. La estación más lluviosa ye la iverniza (171 mm.) y la más seca la braniza (35 mm.) La temperatura medio añal ye de 15,9 °C. El mes más fríu ye avientu, con 7,2 °C y el más calorosu xunetu, con 26,1 °C.
Historia
La zona ta habitada dende antes de la llegada de los romanos. Pudo ser l'antigua ciudá romana d'Augustobriga,[3] ente otros poblamientos romanos qu'hubo nel so términu. Esisten afayos de dómina vetona, ente los que destaquen los restos de verraco de granitu, llábanes funeraries y muertes de poblaos.
De la dómina visigoda procede lo que güei ye un llugar d'alcuentru cristianu, onde ta la Virxe de Burguilla. Tamién hai constancia d'asentamientos árabes que convivieron colos restantes nucleos que fueron constataos dende'l ríu hasta la sierra. Cuando'l Reinu de Castiella reconquistó la zona, los sos colonos solicitaron a Fernandu IIIEl Santu el derechu a poblar la zona. La solicitú foi concedida'l 13 de xineru de 1249, polo qu'esta fecha ye considerada por enforma como la fecha de fundación definitiva del actual Villar del Pedroso.
La ilesia parroquial de San Pedro» foi construyida nel sieglu XV y restaurada nel XVIII. Güei ye un monumentu nacional nel que s'atesoren escenes del santu nel retablu platerescu y n'otru d'azulexu de Talavera. Cuenta con dellos edificios del sieglu XVI, como l'antiguu hospital y otres casones solariegas que recuerden tiempos de bonanza económica.
Fechos históricos d'importancia fueron delles visites de los Reis Católicos, y darréu del emperador Carlos V n'abril de 1525 pernoctando nel antiguu Hospital, como parada del camín real al monesteriu de Guadalupe.
Demografía
El conceyu tuvo los siguientes datos de población dende 1900:[4][5]
Conceyu
Partíos políticos nel Conceyu de Villar del Pedroso (2015-2019)
Amás de los yá mentaos verraco celtíberos, delles llábanes funeraries romanes, dellos cruceros, la alcazaba árabe na sierra, ..., el monumentu principal ye la ilesia parroquial de San Pedro. Construyida ente los sieglos XV y XVIII con sillar de granitu. La so interior conserva importantes pieces d'interés, dos retablos del s. XVIII decoraos con azulexos talaveranos; unu del XVII na epístola qu'acovez cinco lienzos de la dómina; un llenzu con un Cristu del s. XVII; dos tables que representen a Santu Tomás y San Pedro, del XVI; y, sobremanera, el so retablu mayor, del XVI.
.svg){kind=small}
