Rosa × alba, más comúnmente conocida como Rosa blanca, ye'l nome coleutivu pa una especie híbrida de rosal orixinariu d'Europa onde se conoz dende l'antigüedá y cultívase dende'l Renacimientu.
La rosa alba ye un arbustu con una forma informal, deciduo, espinosu, brengosu, de crecedera vertical, que puede llegar a 2 m d'altor. Los tarmos densamente poblaos con escayos curvaes y cerdes ríxides. Les fueyes ensin rellumu y coriacees son pinnaes, con cinco (raramente siete) foliolos ovales o arrondaos d'unos cinco centímetros de llargu, con un cantu estrechu, ensin pelos glandulares.
Les flores son blanques y fragantes de 6 a 8 cm de diámetru, son sencielles (cinco pétalos) o dobles y arrexuntar en corimbos. Les flores apaecen a principios del branu (nun repiten el floriamientu).[3]
El frutu ye un cinorrodón globosu a oblongo de 1.2 cm de diámetru, de color coloráu cuando ta maduru.[4]
Considérase un tipu importante de les vieyes roses del xardín, y tamién ye importante pol so llugar prominente nel pedigrí de munchos otros tipos.
Variedaes cultivaes
L'híbridu estremar nes variedaes:
Rosa ×alba
Rosa ×alba 'Semiplena', rosa blanca de York, yá cultivada polos romanos, qu'esiste entá anguaño en manera montesa nel Curdistán,
Rosa ×alba 'Maxima', o rosa de los Jacobitas, desporte de 'Semiplena', con grandes flores blanques dobles,
Rosa ×alba 'Incarnata', o 'La Royale', flores de color rosa claro, casi dobles, bien antigües (presente en pintures del sieglu XV).
Rosa: nome xenéricu que provién direutamente y ensin cambeos del llatínrosa que deriva de la mesma del griegu antiguurhódon, , col significáu que conocemos: «la rosa» o «la flor de la rosal»
alba: epítetullatín que significa "de color blancu".
↑Ascendencia parental propuesta por Tela Botanica et GRIN. GRIN cita otros dos posibilidaes:
Rosa gallica × Rosa arvensis
Rosa gallica × Rosa corymbifera
↑-y bon jardinier, La Maison rustique, Paris, 1977.
