El petón de Beveridge (inglés: Beveridge Reef, (niuano: Nukutulueatama) ye un atolón despobláu allugáu na zona económica esclusiva de Niue. Ta de normal somorguiáu, polo que foi la causa de que dellos barcos pesqueros llancaren o fundieren.
El petón Beveridge foi reportáu per primer vegada en 1847 pol capitán británicu Lower-Tinger, comandante del bergantín Berveridge. Nomó'l petón pol nome del barcu ya informó del so descubrimientu al almirante en Londres. Lower-Tinger informó sobro un grupu de castros arenosos planos y baxos nel petón, que son barres. En 1899, l'estauxunidense L. Baldman, col barcu New Jersey llegó al petón de Beveridge, corrixó la posición xeográfica, ya informó de dos naufraxos cerca del estremu suroeste. El Pacific Island Handbook de 1958 informó sobro una plataforma de fierro nun pequeñu cayu arenosu. Dizse qu'esta torre d'estructura de fierru, de 15 pies d'altor, foi construyida mientres la Segunda Guerra Mundial por marineros estauxunidenses.
Carauterístiques
El petón de Beveridge ye un atolón de coral que ta a aprosimao 237 km de Niue y 966 km de les Islles Cook.[1][2] El petón de normal ta somorguiáu con una pequeña parte visible en marea baxa.[3]
Naufraxos
El petón ye'l sitiu de frecuentes naufraxos:
- En 1918, la goleta James H. Bruce.[4]
- El Nicky Lou de Seattle, un barcu pesqueru de fibra de vidriu qu'encaloró nel petón, puede vese nel petón.[5]
- En 2017, el catamarán Avanti.[6][7]
Referencies
Enllaces esternos
.
