El Palaciu de los Omaña (o Palaciu de Rozadiella) ye una gran construcción palaciega, que se compón de casa palaciu ya capiella. Alcuéntrase n’aldea de Rozadiella, na parroquia d’Arganza, nel conceyu asturianu de Tinéu.
Palaciu
Fachada principal (este).
El Palaciu de los Omaña foi llevantáu en 1649 por don Lope de Omaña y la so esposa doña Catalina Valdés. Ta asitiáu na marxe esquierda del ríu Arganza, aportándose al mesmu per un camín que bordia'l cursu fluvial.
El palaciu salva'l desnivel del terrén per aciu d’un escalonamientu’n terraces, asitiándose na terraza inferior, o patiu del palaciu, un gran cuerpu rectangular de tres plantes y na terraza cimera, apegáu al costáu norte del primeru, otru cuerpu en forma de torre de tres plantes. Formando ángulu con esti segundu cuerpu atópase la capiella palaciega.
Per unes escalinates de piedra apuértase dende'l patiu, a la segunda y tercer planta del primer cuerpu del palaciu y a la terraza cimera. El palaciu emplega mampostería nes sos muries con piedres llabraes nos esquinales y vanos enmarcaos. La fachada principal del palaciu (fachada este), sigue'l modelu de los palacios urbanos. Tien na planta baxa dos puertes adintelaes[n 1] y acueye nes sos plantes cimeres, nuna distribución regular, dinteles y balcones enrasaos con antepechos de fierru, qu’amuesen llixeres moldures d'oreyes, d'estética manierista. Nel últimu pisu va asitiáu un monumental escudu coles armes de los Omaña, escoltáu con un gran lleón a cada llau.
Fachada sur.
La fachada sur del palaciu mira escontra'l ríu y nella sobrepónense dos galeríes de madera de pies derechos[n 2] con zapates, de tradición popular.
La capiella tien dimensiones d'ilesia y foi alzada p’acoyer el panteón familiar. Ta fecha de mampostería con esquinales de piedra llabrada. La so fachada copia la de l'antigua Colexata de Santa María Madalena na villa de Cangas del Narcea, llevantada ente 1639 y 1642 y trazada pol arquiteutu granadín Bartolomé Fernández Lechuga. Presenta una puerta adintelada con oreyes y corónase con un frontón triangular, con pináculos[n 3] y boles nos vertices d’esti. Sobro'l mesmu hai una pequeña ventana circular y otru gran frontón qu’allíniase col teyáu y ta tamién decoráu con pináculos y boles. Sobro l’hastial[n 4] érguese una torre-campanariu de dos güecos, na qu’instalose un reló de campana.
Fachada oeste.
Tres tramos cubiertos con bóveda d'arista[n 5], formen la nave del templu, na que llevántase una tribuna, que ta comunicada col palaciu. Na grada que da pasu al presbiteriu ta asitiáu'l sarcófagu funerariu de los Omaña. Na capiella amuésense tres valoratibles retablos barrocos, de fines del XVII, con gran bayura decorativa, tando'l del centru dedicáu a l'Anunciación.
Completen el conxuntu palaciegu otres construcciones, agora arruinaes, qu'acoyíen dependencies auxiliares d'usu agropecuariu. Arrodiando el costáu oriental del conxuntu, llevántase una muria de mampostería, na qu’ábrese un portalón d'entrada, formáu por un arcu de mediu puntu sobro impostes[n 6], y per enriba d’esti figura un escudu de los Omaña.
L'estáu de caltenimientu del edificiu del palaciu ye bonu. La capiella, d’otra manera, acusa los efectos del so prollongáu abandonu. Les dimensiones de la capiella, xuníes a les del propiu palaciu, faen que'l Palaciu de Rozadiella seya'l conxuntu palaciegu más importante y monumental de tol conceyu de Tinéu y una muestra sobresaliente de l'arquiteutura nobiliaria asturiana de los alboreceres del barrocu.
El palaciu de los Omaña, foi declaráu pol Principáu d'Asturies, Bien d’lnterés Cultural con categoría de Monumentu, por Decretu 221/2003, de 30 d’ochobre.
Notes
↑ Dintel: Viga, maderu o otru elementu horizontal que cubre'l vanu d'una puerta o ventana, y fae de sostén del sobremuriu.
↑ Pie derechu: N’arquiteutura, maderu vertical nel qu’apéase otro horizontal o abangáu. Suel llevar zapata, bien nel cabu cimeru, bien nel cabu fonderu.
↑ Pináculu: Elementu arquiteutónicu d’adornu rematáu na parte cimera con figura de conu o pirámide.
↑ Hastial: Parte superior triangular na fachada d’un edificiu con teyáu de dos vertientes.
↑ Bóveda d'arista: Elementu arquiteutónicu abovedáu qu'utilizase para cubrir espacios cuadrangulares; ye'l resultáu de la interseición de dos bóvedes de cañón, que se crucien en perpendicular.
↑ Imposta: Nos arcos, parte decorativa qu’enllacia la curva de l’arcu col elementu nel que sofítase.
Referencies
Esti artículu ye una obra derivada de la disposición relativa al procesu de declaración d'un bien cultural o natural, asoleyada nel BOPA númberu 267, de dieciocho de payares de 2003, testu que ta llibre de restricciones conocíes, en virtú del derechu d'autor de conformidá col artículu 13 del Testu Refundíu de la Llei de Propiedá Intelectual (BOE númberu 97, de 22 d’abril de 1996).
.jpg)
.jpg)
.jpg)
