La oftalmoloxía (del griegu ὀφθαλμός [ofthalmós], ‘güeyu’, y el sufixu -logía, ‘tratáu’, ‘estudiu’, ‘ciencia’, y esti del prefixu griegu -λογία [loguía]) ye la especialidá médica qu'estudia les enfermedaes de güeyu y el so tratamientu, incluyendo'l globu ocular, la so musculatura, el sistema llagrimal y los párpagos. Les persones dedicaes a la oftalmoloxía llámense oftalmólogos o oculistes (proviniendo esta última denominación del llatín). Na mayor parte de les llexislaciones occidentales, por casu la española, la oftalmoloxía estúdiase como una especialidá dientro de la titulación universitaria de medicina. Como disciplina, tamién s'aplica a la medicina animal, la oftalmoloxía veterinaria tuvo un gran impulsu nes últimes décades, por cuenta de la importancia atribuyida al órganu de la visión nos animales y a les meyores teunolóxiques..
Historia
Antigua India
El ciruxanu indiuSushruta escribió Súsruta-samjita ente'l sieglu III y el sieglu IV d.C., ente otres conocencies médicu y quirúrxicu, describía 77 enfermedaes oculares (d'ente elles 51 quirúrxiques), según dellos preseos quirúrxicos y téuniques oftalmolóxiques,[1] onde ente otres, ente elles, describe la que ta considerada como la primer descripción d'operación de catarates.[2]
Prehipocráticos
Los prehipocráticos basaron gran parte de los sos conceutos anatómicos na especulación, más que nel empirismu. Reconocieron la esclerótica y la córnea como les capes más esternes del güeyu, tamién describieron la neñina y un líquidu nel centru del globu ocular. Creíen qu'esti líquidu yera'l mediu de la visión. Aristóteles avanzó estes idees con estudios empíricos: diseccionó güeyos d'animales y afayó la esistencia de trés capes na paré del güeyu en llugar de dos.
Sieglos XVII y XVIII
Nestos sieglos produció un gran meyora gracies a l'apaición de los microscopios y de la posibilidá de poder afitar el güeyu, lo que dexó l'estudiu detalláu del güeyu al microscopiu. Aun así, persistíen dellos errores, la capa que contién los conos y cayaos, célules responsables de la visión, nun foi afayada hasta 1834.
Anque se practiquen intervenciones quirúrxiques sobre'l güeyu dende l'antigüedá, considérase qu'unu de los primeros ciruxanos oftalmolóxicos foi Juan Freke, designáu como tal polos direutores del hospital de San Bartholomew en 1727. Sicasí, el primer hospital dedicáu a la oftalmoloxía nun s'inauguraría sinón hasta 1805 —güei conocíu como Hospital Moorfields Eye— en Londres. D'esta forma, Inglaterra convertir nun país piqueru nesta disciplina y dio pasu a la oftalmoloxía moderna.
Subespecialidades
La necesidá de diagnósticu precoz y un manexu seguru impulsó l'apaición de subespecialidades dientro de la oftalmoloxía: Retina, glaucoma, córnea y ciruxía refractiva, oculoplástica y órbita, baxa visión, segmentu anterior, estrabismu, oftalmoloxía pediátrica, uveítis y enfermedaes inflamatorias oculares, ecografia y ultrasoníos, neuroftalmología y neuroloxía de la visión, caúna d'elles colos sos procedimientos diagnósticos y de tratamientu específicos.
Les enfermedaes más frecuentes son: miopía, hipermetropía, astigmatismo, presbicia, conxuntivitis, queratitis, problemes de sacu llagrimal, estrabismu, tabayón, enfermedaes de la retina y glaucoma. Una de los llabores más habituales del oftalmólogu ye la detección diagnósticu y tratamientu de los defectos de refraición como la miopía y el astigmatismo, si nun se detecten nel momentu fayadizu pueden causar problemes importantes de visión.
Tratamientos más comunes
Foróptero ópticu n'usu.
Los tratamientos más habituales que desenvuelve la disciplina de la oftalmoloxía pueden ser clasificaos en tres tipos, según la so naturaleza:
Farmacolóxicos. Consistentes na prescripción de fármacos que dexen tratar la enfermedá. Davezu alminístrense en forma de coliriu.
Ópticos. Consistentes na esploración del güeyu (como preséu ópticu que ye, sometíu a les lleis físiques) pa determinar la graduación necesaria en gafes y valorar si tien hipermetropía o miopía. Esta actividá ye desenvuelta tamién polos optometristas, pos tamién tienen una serie precisa de conocencies oftalmolóxiques.
