Anque'l so altor sía d'apenes 1054 metros, dende'l so visu tiénense perbones vistes de la zona central del Principáu, pudiendo vese dende ellí, ente otres vistes, pel norteUviéu y más allá y pel sur la Sierra del Aramo.
Monumentos
Les ermites del Monsacru.
La carauterística más notable d'esti monte ye la presencia non lloñe del so visu de dos ermites: la Ermita de Santiagu y la Ermita de la Madalena, d'estilu arquiteutónicu románicu y construyíes mientres el sieglu XII. Hai tamién exemplares de texu, y hai que destacar tamién que s'atoparon nella restos de la dómina neolítica amás de que'l monte ta cruzáu pola llinia d'alta tensión Sotu - La Robla.
Ayalgues artístiques y arqueolóxiques
Arriendes de la publicación del llibru El nome de Dios.L'enigma de la Mesa de Salomón, del profesor alicantín Javier Martínez-Pinna, tratóse de rellacionar el Monsacru col llugar onde pueden atopase dalgunes de les reliquies más importantes de la relixón xudeocristiana. L'impautu nos medios d'esta noticia fizo que la Xunta Xeneral del Principáu d'Asturies aldericara nel Diariu de Sesiones del 15 d'abril de 2016 la creación d'una zona d'interés cultural nel Monsacru.[1]
Nesti sentíu, el periodista asturianu Manuel de Cimadevilla recuérdanos qu'esti paraísu natural ye unu de los más importantes enclaves máxicos del monte asturianu, llugar pol qu'afirma que pasaben dos víes emblemátiques: la Ruta de la Plata y el Camín de Santiago. Según él esti sería tamién el llugar onde podríamos atopar dos capiyes medievales d'orixe templariu, construyíes sobre un conxuntu tumular d'orixe megalíticu, onde se desenvolvió un cultu a la diosa madre, y que foi utilizáu por Toribio pa esconder les reliquies que traía con elli. Según Cimadevilla, los caballeros templarios pudieron facer escavaciones nesti llugar a la gueta del Arca Santa y los manuscritos secretos del Rei Salomón. Nesti sentíu Javier Martínez-Pinna, recueye la posibilidá de que'l Monsacru fora'l llugar onde los visigodos escondieron parte de la so ayalga, dempués de la invasión islámica del añu 711 dempués de Cristu tres la Batalla de Guadalete.
Ascensu
Texu creciendo de la roca nel Monsacru.
Hai delles rutes pa xubir: por casu, dende'l sur dende l'área recreativa de Viapará (na xubida al Angliru, nel conceyu de Riosa), o dende'l norte -muncho más dura, pero la más usada- dende La Collá, onde principia una pista pindia que lleva a les dos capiyes.
El Conceyu de Morcín nel añu 2010 tuvo la intención de construyir un teleféricu al visu del monte, lo que traxo crítiques de dellos sectores y abandonóse.[2][3][4]
Puede xubise hasta'l mesmu visu per una pista de piedruques sueltes y barru, anque les rimaes qu'algama de vezu son d'hasta'l 35 % con tramos de 100 metros al 28 %, polo que nun puede xubir nengún tresporte con ruedes.
