La metalurxa[1] ye la téunica del llogru y tratamientu de los metales dende los minerales metálicos hasta los non metálicos. Tamién estudia la producción d'aleaciones, el control de calidá de los procesos venceyaos lo mesmo que'l control escontra l'aferruñamientu. Amás de rellacionase cola industria metalúrxico.
Na Edá Media la metalurxa taba bien amestada a les téuniques de purificación de metales preciosos y l'acuñamientu de moneda.
L'emplegu de los metales, carauterísticu de la Edá de los Metales, deber a que l'home, motiváu poles sos nuevu actividaes, precisó sustituyir les ferramientes de piedra, güesu y madera por otres munchos más resistentes al calor y al fríu.
El cobre foi'l primer metal descubierto por atopase n'estáu casi puru na naturaleza y foi trabayáu a la fin del periodu Neolíticu. De primeres, cutíase-y hasta dexalo planu como una fueya. Dempués aprendióse a fundilo con fueu y baleralo en moldes, lo que dexó fabricar meyores ferramientes y en mayor cantidá.
Calcúlase qu'escontra'l tercer mileniu enantes de Cristu, dempués d'un difícil procesu d'estraición, empezar a trabayar col fierro. Este rique, como se sabe, altes temperatures pa la so fundición y moldiáu porque asina ye más maleable y resistente.
Los instrumentos ellaboraos con metales fueron: armes, ferramientes, vasíes, adornos personales, domésticos y relixosos. L'usu de los metales significó una gran meyora téunica que repercutió de diverses formes na conformanza de la civilización humana:
Sustituyóse'l trabayu de la piedra y el güesu;
Fabricáronse fesories y araos de metal pa l'agricultura;
El trabayu especializóse y diversificó.
Metalurxa estractiva
Área de la metalurxa onde s'estudien y apliquen operaciones y procesos pal tratamientu de minerales o materiales que contengan una especie útil (oru, plata, cobre, etc.), dependiendo'l productu que quiera llograse, van realizase distintos métodos de tratamientu.
Oxetivos de la metalurxa estractiva
Utilizar procesos y operaciones simples;
Algamar la mayor eficiencia posible;
Llograr altes recuperaciones (especie de valor en productos de máxima pureza);
Operaciones químiques: tostáu, oxidación, amenorgamientu, hidrometalurxa, electrólisis, hidrólisis, lixiviación per aciu reacciones acedu-base, precipitación química, electrodeposición y cianuración.
Dependiendo'l productu que quiera llograse, van realizase distintos métodos de tratamientu. Unu de los tratamientos más comunes ye la mena, consiste na separación de los materiales de refugaya De normal ente'l metal ta entemecíu con otros materiales como magre y silicatos, a esto suélse-y denominar ganga.
Unu de los métodos mas avezaos ye'l de la flotación que consiste en moler la mena y entemecela con agua, aceite y deterxente. Al bater esti amiestu líquido produzse una espluma que, con ayuda de la distinta densidá qu'apurre l'aceite va dir abasnando escontra la superficie les partícules de mineral y dexando no fondero la ganga.
Otra forma de flotación puede emplegase na separación de minerales ferromagnéticos, utilizando imanes qu'atraen les partícules de mineral y dexando intacta la ganga.
Otru sistema d'estraición de la mena ye l'axuntadura formada cola aleación de mercuriu con otru metal o metales. Eslleir la plata o l'oru conteníu na mena pa formar una axuntadura líquida, que se dixebra con facilidá del restu. Depués el metal d'oru y plata se purifican esaniciando'l mercuriu per aciu la destilación.[3]
