El mar de Groenlandia ye la parte más septentrional del océanu Atlánticu Norte, darréu al sur del océanu Árticu. Ta alcontráu ente la mariña oriental de Groenlandia, les islles Svalbard, la islla de Jan Mayen ya Islandia. Entiende aproximao 1.205.000 km² y la so fondura media ye d'unos 1.450 m. El puntu más fondu, 5.600 m,[1] foi atopáu na fuesa Molloy («Molloy Deep»), nel estrechu de Fram, ente'l nordeste de Groenlandia y les Svalbard.[2]
Xeografía
El mar de Groenlandia ta llindáu al oeste pola islla de Groenlandia, y al sur pol estrechu de Dinamarca ya Islandia; al sureste, detrás de la islla Jan Mayen, atópase la vasta estensión del mar de Noruega, del que dacuando'l mar de Groenlandia considérase una estensión. Al traviés del estrechu de Fram, al nordeste, el mar ta delimitado pol archipiélagu de les islles Svalbard.
Corrientes oceániques
Esti brazu del océanu Glacial Árticu ye'l principal conductu de les sos agües escontra l'océanu Atlánticu.[2] Les progresivamente fríes agües de la Corriente del Atlánticu Norte («North Atlantic Current») fundir nel océanu Árticu, retornando al sur en forma de Corriente Groenlandia Esti («East Greenland Current»), una parte importante de la cinta tresportadora del Atlánticu. Por cuenta de derivar de xelu del Árticu, la parte norte del mar de Groenlandia escasamente ta abierta al navegación.
Fauna
El mar de Groenlandia ta densamente habitáu poles especies que s'atopen na base de la cadena alimentaria oceánica. Grandes invertebraos, peces (como'l bacaláu, el sardina, la gallineta nórdica, el fletán, y la solla), aves y mamíferos (incluyíes foques, ballenes y delfines) alimentar de tolos pequeños invertebráu y pequeñu organismos.
Delimitación de la IHO
La máxima autoridá internacional en materia de delimitación de mares, la Organización Hidrográfica Internacional («International Hydrographic Organization, IHO), considera'l mar de Groenlandia como un mar. Na so publicación de referencia mundial, «Limits of oceans and seas» (Llendes d'océanos y mares, 3ª edición de 1953), asígna-y el númberu d'identificación 5 y definir de la forma siguiente:
Nel norte.
Una llinia que xune'l puntu más septentrional de
Spitzberg hasta'l puntu más septentrional de Groenlandia.
Nel este.
La mariña occidental de Spitzberg.
Nel sureste.
Una llinia que xune'l puntu más meridional de Spitzberg hasta'l puntu más septentrional de Jan Mayen, sigue embaxo na mariña occidental d'esta islla hasta'l so estremu meridional, y dende ellí una llinia hasta l'estremu oriental de Gerpir (65°05'N, 13°30'O) n'Islandia.
Nel suroeste.
Una llinia que xune Straumness (l'estremu NW d'Islandia) hasta'l cabu de Nansen (68°15'N, 29°30'W), en Groenlandia.
Nel oeste.
Les mariñes oriental y nororiental de Groenlandia ente cabu Nansen y el puntu más septentrional.
Limits of oceans and seas, páx. 10.
[3]
Referencies
- ↑ Soltwedel, T., Miljutina, M., Mokievsky, V., Thistle, D., Vopel, K.(2003). The meiobenthos of the Molloy Deep (5600 m), Fram Strait, Arctic Ocean, Vie et milieu-life and environment, 53(1), 1-13. Disponible en: [1] Archiváu 2011-07-24 en Wayback Machine.
- ↑ 2,0 2,1 NASA
- ↑ «On the North.
A line joining the Northernmost point of Spitzbergen to the Northernmost point of Greenland.
On the East.
The West coast of West Spitzbergen.
On the Southeast.
A line joining the Southernmost point of West Spitzbergen to the Northern point of Jan Mayen Island, down the West coast of that island to its Southern estreme, thence a line to the Eastern estreme of Gerpir (65°05' N, 13°30' W) in Iceland.
On the Southwest.
A line joining Straumness (NW estreme of Iceland) to Cape Nansen (68°15' N, 29°30' W) in Greenland.
On the West.
The East and Northeast coasts of Greenland between Cape Nansen and the northernmost point.».
La traducción al español ye propia. La versión orixinal, n'inglés, ta disponible en llinia nel sitiu oficial de la «International Hydrographic Organization» en: http://www.iho.int/publicat/free/files/S23_1953.pdf (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión)..
Enllaces esternos
1.jpg)
