La espansión de Magadha empecipiar a fines del sieglu VI e. C. col rasha (rei) cuasi llexendariu Bimbisara (circa 543 e. C. a circa 491 e. C.). El so fíu Áyata Shatru, que reinó ente'l 491 y el 459 e. C., prosiguió l'ampliación del reinu, de cuenta que nel sieglu IV e. C., Magadha ocupaba la mayor parte del norte de la India.
Según dellos testos ―como los Puranas, les cróniques budistes de Sri Lanka, según otros testos budistes y jainas―, el reinu de Magadha foi primeramente lideráu pol cla sísunaga (posiblemente nel 650 e. C.), orixinarios de Kashi (antiguu nome de Benarés) y tres 300 años (escontra'l 350 e. C.) los sísunaga fueron derrocaos por quien se fixo llamar Majápadma (‘gran lotu’) el cual resultó ser primer monarca del cla nanda.
Ashoka Vardhana (273-232 e. C.), ye consideráu'l mayor emperador na historia de la India. Foi'l primeru que la unificó. Adoptó'l budismu como relixón oficial del imperiu; dende entós empezó'l vegetarianismo y la idea de la non violencia.
Asina'l territoriu de Magadha sería'l nucleu de los dos más conspicuos imperios hindús, el de los maurya (sieglos IV a II e. C.) y el de los Gupta (sieglos IV a V d. C.).
Chandra Gupta II de Magadha (Chandragupta Vikramaditya) (375-415), fíu de Samudra Gupta, l'Imperiu gupta algamó'l so apoxéu mientres el so reináu. El pelegrín chinu Fa-Hsien describió la cultura india mientres el so reináu.
Esta dinastía tuvo once rey y estendióse ente'l 560 y el 800/820.
Nel sieglu XII pasó a tar sol control de los musulmanes, dómina na cual Magadha pasó a ser solo una vilaia (provincia) del sultanatu de Delhi.
Cultura
La importancia de Magadha na cultura ye enorme, mientres el periodu d'apoxéu d'esti reinu'l territoriu del mesmu pasó a ser el nucleu d'orixe tantu del budismu como del jainismo. Tamién tien gran relevancia nel hinduismu: el reinu de Magadha ye mentáu tantu nel Majábharata como nel Ramaiana (dambos aproximao del sieglu III e. C.).