Moteyáu «el nial de l'águila» por un diplomáticu francés, tenía de ser una casa de retiru pa Hitler y un palacete pa recibir a los dignatarios y diplomáticos visitantes.
Construcción y usu
Foi encargáu por Martin Bormann, y tres un periodu de construcción de más de trece meses foi presentáu formalmente a Hitler en 1939. Ta asitiáu nuna llomba nel visu del monte Kehlstein (1834 metros) y llégase a él per un camín espectacular de 6.5 km, que costó 30 millones de marcos (cerca de 150 millones d'euros de 2007, colos axustes respeutivos por inflación). Los postreros 124 metros hasta la Kehlsteinhaus son salvaos por un elevador allugáu nun túnel escaváu direutamente escontra baxo nel monte y conectáu a otru túnel sol granitu del terrén. L'interior del gran carru del ascensor ta recubiertu con bronce apolazáu, espeyosvenecianos y cueru en tonos verdes. L'elevador sigue utilizándose diariamente.
Fotografia de 1945 qu'amuesa la entrada del túnel al elevador que xube a la Kehlsteinhaus, visible na parte cimera.
La construcción del sistema d'elevador nel monte costó la vida de 12 trabayadores.[1] La sala principal ta apoderada per una chimenea de mármol italianu colloráu, regalu de Mussolini. Gran parte del moblame foi diseñáu por Paul László.
L'edificiu tamién foi llamáu «la casa del té» de Hitler, pero ye un términu equivocáu. Hitler nun utilizaba la Kehlsteinhaus como casa del té, pos el llugar que visitaba diariamente pa tomar el té peles tardes —cuando taba de visita nel pueblu— yera la Mooslahnerkopf Teehaus.
Anque'l sitiu ta nel mesmu monte que Berghof, Hitler escasamente visitaba'l llugar. Especulóse que lo fixo solamente unes diez causes, y la mayoría d'elles por non más de 30 minutos. Seique por cuenta de la escasa asociación del edificiu cola persona de Hitler, la Kehlsteinhaus salvar de ser baltada a la fin de la Segunda Guerra Mundial.
Fotografíes y archivos de prensa amuesen a soldaos de la 3ª d'Infantería relaxándose nel patiu del Nial de l'Águila, «bebiéndose'l vinu de Hitler» y afirmando que tuvieron na casa'l 10 del mayu de 1945.[4]
El xeneral francés Georges Buis afirmó que dos oficiales de la 2ª División Blindada francesa, él mesmu y Paul Repiton-Preneuf, fueron los primeros aliaos en llegar a la Kehlsteinhaus el 5 de mayu de 1945. Fotografíes y archivos del Exércitu francés demuestren que los franceses taben nel Nial de l'Águila. Georges Buis declaró que llegaron ceo pela mañana y se escabulleron pocu dempués cuando vieron que llegaben les tropes estauxunidenses.[5]
Según el guía local, la Kehlsteinhaus sería unu de los oxetivos de bombardéu de la Royal Air Force pal 25 d'abril de 1945, pero la pequeña casa resultó ser un blancu difícil d'algamar y prefirieron atacar l'área de Berghof, resultando seriamente estropiada. Delles posiciones d'artillería antiaérea, la base d'una de les cualos puede apreciase entá, taben establecíes unos 100 m más allá del visu onde ta la Kehlsteinhaus.
Mapa qu'amuesa la llocalización de la Kehlsteinhaus (etiquetada como Eagle's Nest), col Berghof. Tamién amuesa otros sitios estratéxicos n'Europa.
Usu actual
La Kehlsteinhaus foi utilizada polos Aliaos como un puestu de mandu hasta 1960, cuando foi devuelta al Estáu de Baviera.
L'edificiu ye güei propiedá d'un fondu de caridá y sirve como restorán. Ye una atraición turística popular, particularmente pa ingleses y norteamericanos atraíos pol significáu históricu del Nial de l'Águila. El sitiu ye accesible a cuerpu (dos hores de camín dende'l pueblu) o en autobús.
Dempués de la torna de la Kehlsteinhaus a manes alemanes, construyóse un centru d'información xunto a la cuesta pa recordar al públicu los aspeutos rellacionaos col réxime de Hitler. La Kehlsteinhaus en sí mesma nun menta enforma alrodiu del so pasáu.
Percorríos turísticos informales son ufiertaos por empones locales a los estranxeros que lleguen al llugar, nel puntu más baxu del monte. El serviciu nun s'ufierta n'idioma alemán, aparentemente por requerimientu del gobiernu pa evitar conflictos col neonazismu y simpatizantes nacionalsocialistes de la posguerra.
Les habitaciones inferiores del complexu, con vistes espectaculares al traviés de los sos ventanales, nun son parte del restorán, pero pueden ser visitaes cola compañía d'un guía. El pequeñu estudiu de Hitler ye agora una bodega pa la cafetería.
↑Dwight D. Eisenhower, Crusade in Europe (1948), p. 418 (la cita exacta, na páxina 418, diz asina: «On May 4 the 3d division of the same corps captured Berchtesgaden». El cuerpu d'exércitu mentáu ye'l US XV Corps. La espresión «Nial de l'Águila» nun apaez nel párrafu en que se menta la captura de Berchtesgaden.
↑Maxwell D. Taylor. Swords and Plowshares, 106 (1972).
