La parte más angosta del estrechu, el pasaxe Abegweit, ente Borden-Carleton y cabu Jourimain (13 km), ye dende 1999 cruzada pela ponte de la Confederación.
Xeografía
Llendes
La llende occidental del estrechu ta delimitado per una llinia qu'escurre ente'l North Cape, na Islla del Príncipe Dubardu, y Point Escuminac (NB), na parte continental, ente que la llende este ta delimitado per una llinia qu'escurre ente East Point (PE) y Inverness (NS), na islla de Nueva Escocia.
Na parte suroriental del estrechu ta la badea de St.George, qu'al traviés del angostu estrechu de Cansu coneuta col océanu Atlánticu.
Ente que la mariña occidental d'isla del Cabu Bretón y les mariñes del nordeste de la península de Nueva Escocia tán apoderaes pol granitu, a lo llargo de la parte central y occidental del estrechu, según en tola mariña sur de la Islla del Príncipe Dubardu, apoderen les roques sedimentaries, principalmente arenisques, lo que favorez la esistencia de precioses sableres de sable nuna zona de mínimu desenvolvimientu costeru. La islla más grande del estrechu ye la isla Pictou.
Temperatura de l'agua
La poca fondura del estrechu emprestar a calecer la temperatura de l'agua nos meses de branu, con delles zones qu'algamen los 25°C. Arriendes d'ello, l'estrechu ye'l llugar nel que se dan les temperatures de l'agua más templáu del océanu en Canadá, y tamién dalgunes de les temperatures más templaes de la mariña atlántica al norte de Virginia. Mientres los meses d'iviernu, ente avientu y abril, el xelu marino cubre tol estrechu y el golfu de San Llorienzo.
Tresporte
Navegación
L'estrechu de Northumberland ye una ruta de navegación menor, con puertos como Pugwash (NS), qu'embarca sal, Summerside, Charlottetown, Georgetown y Souris, qu'unvien productos agrícoles y reciben petroleu y agregaos, y Pictou, qu'embarca productos forestales y carga xeneral. La navegación menguó nes últimes décades col cayente de los servicios ferroviarios a los puertos y l'aumentu de la capacidá de les carreteres a los grandes puertos fuera del golfu de San Llorienzo, que se conxela nel iviernu.
L'estrechu ye travesáu en temporada por dos servicios de ferry: Northumberland Ferries Limited opera un serviciu de pasaxeros/vehículos ente | (NE) y Wood Islands (PE), un serviciu esclusivu pa pasaxeros tamién funciona dende Caribou a islla Pictou. Los otros servicios de pasaxeros/vehículos atopar ente Souris (Islla del Príncipe Dubardu) y les islles de la Madeleine, en Quebec. Dambos servicios atopar nel estremu oriental del estrechu.
Hasta'l 31 de mayu de 1997 hubo un serviciu de ferry al traviés del pasaxe Abegweit, ente Borden-Carleton (PE) y Cape Tormentine (NB), operáu por Marine Atlantic, que foi unu de los servicios de ferris más allegaos de Canadá y que foi reemplazáu pola entrada en serviciu de la ponte de la Confederación.
Cables submarinos
Llétricu
Maritime Electric suministra lletricidá a los veceros na Islla del Príncipe Dubardu. Anque la compañía tien delles instalaciones de xeneración de lletricidá, dende mediaos de la década de 1970 la mayoría de la lletricidá de la islla mercar a NB Power y suminístrase al traviés d'una interconexón llétrica interprovincial. Esta interconexón componer de dos cables de tresmisión submarinos llenos d'aceite, de 23 km y 138 kilovoltios, instalaos en 1975-78 sol estrechu de Northumberland nel estremu oeste del pasaxe Abegweit, ente Murray Corner (NB) y Fernwood (PE). Puesto que l'estrechu de Northumberland permanez conxeláu pel hibiernu, los cables tán diseñaos pa ser protexíos contra'l xelu y fueron copiaos d'un diseñu suecu que s'utilizó orixinalmente p'abastecer a la isla de Gotland nel mar Bálticu.
La islla Pictou, en Nueva Escocia nun recibe lletricidá de la compañía suministradora d'esa provincia, Nova Scotia Power. Los residentes tienen de xenerar la so propia lletricidá a partir de fontes fora de la rede.
Telecomunicaciones
La compañía Bell Aliant tien dos cables de fibra óptica de telecomunicaciones que crucien l'estrechu de Northumberland pa sirvir a la Islla del Príncipe Dubardu. El primeru ye un cable submarín que va dende Caribou (NS) a Wood Islands (PE). L'otru cuerre al traviés de la ponte de la Confederación y sustituyó a un cable submarín que s'utilizaba pa enllazar Borden-Carleton (PE) con Cape Tormentine (NB).
Los detalles rellacionaes coles travesíes a nadu del estrechu, con marees, corrientes, vida marina y navegación, puede atopase na páxina de OpenWaterPedia's Northumberland Strait page. Hubo dellos cruces documentaos del estrechu a nadu ensin ayuda, anque nun esiste un organismu oficial que verifique eses afirmaciones. Namái hai hasta la fecha dos travesíes dobles documentaes nun solu día (~ 28 km):
el 26 de xunetu de 2007, Jennifer Alexander (que tien diabetes tipu 1) d'Halifax, crució l'estrechu en 19 hores y 17 minutos.[1]
el 26 de xunetu de 2008, Kristin Roe, tamién de Halifax, nadó una travesía doble rexistrada en 15 hores, 40 minutos pa la Stephen Lewis Foundation y Farmers Helping Farmers.[2]
Significación cultural
L'estrechu ye famosu nos círculos de folclor polos avistamientos regulares de la nave fantasma del estrechu de Northumberland, un barcu en llapaes qu'apaez en mediu del estrechu. L'estrechu ye tamién notable polos barcos de xelu, pequeños botes de remos que fixeron cruces peligrosos regulares del estrechu pel hibiernu pa llevar el corréu y pasaxeros antes de la era de los tresbordadores y ruempexelos.
