Pequeñu pueblu de la provincia de Soria, asitiáu na zona denomada de Tierras Altas, sobre la llomba de San Miguel, mui cerca del Puertu de Oncala, apenes cunta anguaño con 28 vecinos censaos, sicasí, numberoses de les sos cases fueron restauraes por xente de fora, lo que fai que caltenga unu de los meyores conxuntos urbanos de la tradicional arquiteutura merinera.
El pueblu asítiase en fastera, con cais empedradas o encementadas. Distribúyese alredor d'una plaza, con grandes casones de piedra, edificaes na so mayoría nel sieglu XVII.
La edificación ta arrexuntada y les cais son estreches ya irregulares. Les cases caltienen restos románicos, siendo texer d'estilu árabe anque más estrapaes. Inda queda dalgún fornu.
Ta documentada, en 1270, como "Castil Frido", o Castiel frido de la sierra. Trátase d'un topónimu de calter descriptivu: "castil" (castiellu), fríu, cualidá, y sierra, allugamientu, concretamente na sierra de San Miguel.
El Censu de Pecheros de 1528, nel que nun se cuntaben eclesiásticos, fidalgos y nobles, rexistraba la esistencia de 26 pecheros, ye dicir unidaes familiares que pagaben impuestos.[4] Nel documentu orixinal figura como Castelfrío de San Juan.
A la cayida del Antiguu Réxime la llocalidá constituyir en conceyu constitucional, entós conocíu como Castil Fríu, na rexón de Castiella la Vieya, partíu de Soria[5] que nel censu de 1842 cuntaba con 85 llares y 348 vecinos.
Castilfrío de la Sierra ye un pueblu asitiáu na provincia de Soria, na zona denomada de Tierras Altas, sobre la llomba de San Miguel, mui cerca del Puertu de Oncala.
El pueblu asítiase en fastera, con cais empedradas o encementadas. Distribúyese alredor d'una plaza, con grandes casones de piedra, edificaes na so mayoría nel sieglu XVII.
La edificación ta arrexuntada y les cais son estreches ya irregulares. Les cases caltienen restos románicos, siendo texer d'estilu árabe anque más estrapaes. Inda queda dalgún fornu.
Caltién el conxuntu urbanu más harmónicu y meyor recuperáu de la tradicional arquiteutura merinera, por cuenta del caltenimientu de les cases serranu y señorial de los ricos ganaderos de la Mesta, dalgunes d'elles blasonadas.
Munches de les casones fueron iguaes por xente de fora, como, ente otros, el periodista y escritor, Fernando Sánchez Dragó.
Sicasí, el so valor estéticu vese amenorgáu por cuenta de la esistencia de delles naves de ganáu, tantu pela rodiada como nel mesmu pueblu.
Nel so cascu urbanu puede visitase la Ilesia de La nuesa Señora de l'Asunción, de nave única del Sieglu XVI, cruceru y capiya mayor barroca; éstes últimes cubrir con bóvedes de mediu cañón con lunetas y cúpula sobre pechinas nel centru del cruceru.
Nes sos proximidaes atopen los despoblaos de Sotillo y San Bartolomé.
Nel cuetu del Castillejo, próximu a la llocalidá, pueden contemplase les ruines del consideráu meyor exemplu de castru celtibéricu.[ensin referencies]
Demografía
En 2010 la población xubía a 37 habitantes, 21 homes y 16 muyeres.[6]
Gráfica d'evolución demográfica de Castilfrío de la Sierra ente 1900 y 2010
_Mapa.svg)
