Nos idiomes careliu, estoniu y finés, Carelia llámase Karjala (pronúnciase: Káryala); en rusuКарелия (Kareliya) y en suecuKarelen. La etimoloxía deriva de la pallabra «karja» que significa «ganáu, menada, grupu de xente». El sufixu -la designa una tierra» y ye común en topónimo, como «Kalevala».
Históricamente, partes de Carelia pertenecieron a Suecia, la república de Nóvgorod y Rusia, anque alministrativamente nunca formaron un tou xuníu.
La frontera ente les rexones históriques de Carelia y Ingria —la tierra d'un pueblu estrechamente rellacionáu colos carelios, los ingrios— fuera orixinalmente'l mesmu ríu Nieva, pero más tarde treslladóse escontra'l norte nel ismu de Carelia pa siguir el ríu Sestrá (rusu: Сестра), güei nel área metropolitana de San Petersburgu, pero qu'ente 1812-1940 foi la frontera rusu-finlandesa.
Nel otru llau del llagu de Ládoga, el ríu Svir suelse considerar como la frontera tradicional meridional del territoriu de los carelianos, como'l llagu Saimaa marca la frontera occidental, ente que'l llagu Onega y el mar Blanco marquen la frontera oriental. Nel norte, onde viven los nómaessamis, nun hai nenguna llende natural salvo los amplios montes (taiga) y la tundra.
Nos testos históricos Carelia dacuando estrémase en Carelia oriental y Carelia occidental, que tamién se llamen la Carelia rusa y la Carelia finlandesa, respeutivamente. L'área al norte del llagu de Ládoga, que pertenecía a Finlandia antes de la Segunda Guerra Mundial, llámase Carelia Ládoga, y les parroquies na antigua frontera anterior a la guerra dacuando llámense Carelia Fronteriza. Carelia del mar Blanco (dacuando col términu finlandés o careliano de Carelia Viena, o en delles fontes occidentales, Carelia Blanca) ye la parte norte de la Carelia oriental y Carelia Olonets ye la parte meridional.
Vista de la vieya ciudá de Kem' en 1916Castiellu de Víborg nel golfu de Finlandia. Víborg (Viipuri en finés) yera llamada la capital de Carelia cuando ésta yera parte de Finlandia.
El tratáu de Nystad de 1721, ente l'Imperiu rusu y Suecia, concedía la mayor parte de Carelia a Rusia. Nuna guerra de revancha, la Guerra de los Sombreros, los rusos llograron avanzar les sos posiciones apoderando cuasi la totalidá del territoriu.
En 1939 la Xunión Soviética atacó Finlandia, dando empiezu a la Guerra d'Iviernu. Los fineses combatieron con bastante ésitu nel norte de Carelia, llogrando invadir la Carelia Blanca, pero nel ismu de Carelia (o ismu de Aunis) les tropes ruses enfusaron nes defenses finlandeses. Na Paz de Moscú la mayor parte de la Carelia finlandesa foi apurrida a la URSS. Más de 400 000 persones, cuasi'l total de la población de Viipuri (Víborg), fuxeron y tuvieron que ser reasitiaes.
En 1941, aprovechando l'ataque de l'Alemaña Nazi a la XRSS, Carelia foi reconquistada mientres trés años (1941–1944) na Guerra de Continuación, nos que tamién Carelia Oriental foi ocupada polos finlandeses.
