La ciudá cunta con 377.393 habitantes (a 30 d'abril de 2006) y ye la decimosesta ciudá más grande d'Alemaña según el so númberu d'habitantes, y con una área de 145.45 km² la cuadragésimoprimera n'estensión.
Xeografía
Llocalización
Bochum ta al oeste d'Alemaña, nel estáu federáu de Renania del Norte. Ta asitiada nel centru de la Cuenca del Ríu Ruhr, afluente del Rhin.
Xeoloxía
Hai roques sedimentaries de carbón y caliar de creta. Los estratos xeolóxicos puede visitase na antigua cantera de la mina Zeche Klosterbusch y nos Xardinos Xeolóxicos de Bochum (Geologischer Garten Bochum).
Redolada natural
Nel sur de la ciudá atopen los montes, el más conocíu ye Weitmarer Holz. La mayoría de los montes son de carbayos y hayas. Tamién abonden los xardones.
Demografía y organización territorial
Bochum ta estremada en seis distritos alministrativos con un total de 367.117 habitantes. Tien una superficie de 145,4 km² y una densidá de población: 2.725 habitantes per km². (Datos del 31 de mayu de 2010).[1]
Distritos:
Bochum-Mitte: inclúi les zones de Innenstadt, Hamme (incluyendo Goldhamme y Stahlhausen), Hordel, Distritos de Bochum
Hofstede, Riemke, Grumme y Altenbochum.
Wattenscheid: Wattenscheid-Mitte, Leithe, Günnigfeld, Westenfeld Sevinghausen, Höntrop, Munscheid y Eppendorf (incluyendo Engelsburg and Heide).
Norte: Bergen, Gerthe, Harpen (incluyendo Rosenberg), Kornharpen, Hiltrop and Voede-Abzweig.
Este: Laer, Werne, y Langendreer (incluyendo Ümmingen y Kaltehardt).
Sur: Wiemelhausen (qu'inclúi Brensched y Ehrenfeld), Stiepel (Haar, Brockhausen y Schrick) y Querenburg (Hustadt y Steinkuhl).
Suroeste: Weitmar (Bärendorf, Mark y Neuling), Sundern, Linden y Dahlhausen.
Historia y economía
Nel sieglu IX Carlo Magno instaló una corte imperial nel encruz de dos caminos comerciales importantes (que güei s'atopa nel centru de la ciudá). En 1041 Bochum apaez nomada per primer vegada nun documentu de los Arzobispos de Colonia. Lleva entós el nome "Cofbuokheim" y apenes yera una aldega. En 1321 el Conde Engelbert II. del Mark confier a Bochum el derechu municipal. En 1461 pasó a pertenecer al ducáu de Kleve y al de Brandenburgu en 1614. En 1517 una quema destruyó la ciudá.
En 1735, el conceyu cuntaba con 25 pequeñes mines de carbón.
En 1816, una vegada acabada la ocupación por Napoleón, fórmase'l nuevu distritu alministrativu de Arnsberg, en que'l so centru atopar la ciudá de Bochum. Alredor del añu 1850, Jacob Mayer funda la compañía siderúrxica "Bochumer Verein”.
Sobre esta fecha Bochum yera una pequeña ciudá d'alredor de 4500 habitantes y la so población foi aumentando hasta tener 100.000 habitantes en 1900.
Convertir nuna ciudá grande pola incorporación de dellos pueblos pequeños y en 1905 tien cuasi 117.000 habitantes, cuasi 30.000 d'ellos mineros. La so población aumentó tamién por cuenta de la inmigración, principalmente procedente de Polonia. En 1939 la ciudá creciera a 300.000 habitantes.
Mientres la Segunda Guerra Mundial, Bochum foi destruyida polos bombardeos y la so Ilesia Diócesis o Propsteikirche , del añu 1599, foi l'únicu edificiu históricu intactu.[2] Dempués de la guerra, la ciudá reconstruyir con un estilu metropolitanu con anches cais y edificios modernos. Dempués de más de 60 años, siguen atopándose bombes na rexón, de normal atopaes por trabayadores de la construcción. Una bomba atopada n'ochobre de 2008 nel centru de Bochum, fizo que centenes de trabayadores d'Emerxencies evacuaren a 400 persones. Un mes dempués, esplotó una bomba soterrada nel barriu de Hattingen mancando a 17 persones.
Ente 1960 y 2001 toles mines fueron cerraes. El cayente de dicha actividá dio llugar a un tresformamientu económicu, siendo compensáu por un enorme desarrollu industrial en tola cuenca del Ruhr. Nel añu 1961, la fábrica de coches "Adam Opel AG" instala la so primer sucursal en Bochum. La fábrica ufiertó puestos de trabayu a los mineros que quedaren ensin emplegu. Dende 2009, la fábrica viose en series dificultaes financieres y, n'avientu de 2012, la empresa anunció qu'en 2016 detendríase la producción de vehículos na sucursal de Bochum.
En 1965 abrióse la Universidá Ruhr de Bochum, la primer universidá na rexón de la Cuenca del Ruhr. En 1975, una reestructuración municipal xunió a la llocalidá de Wattenscheid con Bochum. En 1989 inauguróse la primer comunicación soterraña ente dos ciudaes alemanes: el metro soterrañu O-35 que xune Bochum con Herne. En 1993, les ciudaes Bochum, Hattingen, Herne y Witten roblen un contratu de cooperación y formen la Rexón Mittleres Ruhrgebiet (Rexón central de la Cuenca del Ruhr). En 1994, Ernst-Otto Stüber ye escoyíu como Alcalde de Bochum. Convertir nel primer alcalde profesional d'una gran ciudá en Renania-Westfalia (antes l'alcaldía yera un cargu honoríficu).
A día de güei, la economía de la ciudá basar nes industries del automóvil, les industries químiques, la metalurxa y el sector de servicios.
Cultura
Música y teatru
Mientres l'añu 2010, la Cuenca del Ruhr, conmemoró'l Añu Européu de la Cultura,[3] que'l so precedente más inmediatu foi la celebración de la gala de los Premios
Bochum ye un centru cultural de la rexón del Ruhr.
El teatru municipal de Schauspielhaus Bochum ye unu de los más grandes y más importantes teatros d'Alemaña. Foi fundáu en 1919y tien trés sales: la más grande ye la "Schauspielhaus" "(teatru d'arte dramático), la otra ye la "Kammerspiele" (teatru de cámera) y la más pequeña ta nel suétanu y llámase "TuT - Theater unter Tage" (teatru soterrañu).
Bahnhof Langendreer (La estación Langendreer) ye un centru sociocultural con un programa cultural estensu enfocáu a la música, el teatru, la lliteratura y la política. Ta subvencionada con fondos públicos.
Son importantes el Teatru al campu Bochum-Wattenscheid que'l so programa ta especialmente enfocáu a comedies, shows y espectáculos pa neños, y el Auditoriu Municipal de Wattenscheid ta enfocáu al teatru y la música, tamién ye un llugar d'alcuentru p'asociaciones culturales.
La Sala Thürmer onde se celebren davezu conciertos de cámara con pianu como preséu principal.
Museos
El Muséu Alemán de Minería ye'l muséu de teunoloxía minera más importante del mundu
El Muséu de Ferrocarriles de Bochum-Dahlhausen Ye un muséu priváu y ye'l más grande d'Alemaña. Entama eventualmente tresportes de pasaxeros en trenes históricos.
El Zeiss Planetarium de Bochum ta asitiáu nuna llomba al sur del parque de la ciudá y cuenta con un ampliu programa qu'inclúi música, espectáculos, actividaes infantiles y esposiciones.
El Telefonmuseum fundáu en 1996 cuenta con una amplia exposicón d'aparatos de telecomunicación históricos y amás ye un muséu interactivo.
Yl Muséu d'Arte de Bochum La coleición centrar nel arte de la Europa del Este y la Europa central.
Tresporte
Carretera
Bochum ta xunida a la rede d'autopistes (Autobahn) peles autopistes A 40 y A 43. Amás, Bochum tien una carretera de circunvalación, construyida colos estándares de les autopistes, que consta de cuatro segmentos. Sirve como un bucle pel centru de Bochum y empieza y termina na autopista A40. La Universidá Ruhr de Bochum tamién ye sirvida per una autopista que va dende'l Nordhausen-Ring a autopista A43. Hasta 2012, un nuevu intercambiu (Dreieck Bochum-oeste) ente'l Donezk-Ring y autopista A40 ta construyéndose dientro de los parámetros afechos por cuenta de la esistencia d'una fábrica cercana. Amás de les autopistes y autovíes, tamién hai una pequeña carretera de circunvalación alredor del centru de Bochum. La mayoría de les carreteres principales en Bochum son carreteres de dellos carriles con semáforos. Bochum tamién ta sirvida pola Bundesstraßy 51 y la Bundesstraßy 226. La B51 lleva faía Herne y Hattingen, y la B226 dirixir a Gelsenkirchen y Witten.
Ferrocarril
Bochum tien una estación central asitiada na llinia de Duisburg a Dortmund, coneutando asina la ciudá cola rede de llarga distancia de Deutsche Bahn, según a la rede de S-Bahn de Rin-Ruhr.
Autobús, tranvía y metro
El Serviciu local abastezse principalmente por BOGESTRA, un tresporte de manipulación d'empresa conxunta ente les ciudaes de Bochum y Gelsenkirchen. El Bochum Stadtbahn ye una única llinia de metro que coneuta la Universidá de Bochum cola de Herne, y la rede de tranvíes Bochum / Gelsenkirchen componer de delles llinies, parcialmente soterrañes, coneutando a Gelsenkirchen y a Witten.
El tresporte públicu na ciudá tien un preciu acordies con el sistema de tarifes de l'asociación de tresporte VRR. Los billetes son válidos por tola rexón del Ruhr y sirven pa metro, autobús, tranvía y tren de cercaníes. Hai 5 zones de costu:
Billetes de viaxe curtiu (3 paraes), 1,30€
Billetes de zona A : pa viaxes dientro d'una ciudá, con un usu de 90 minutos, 2,30€
Billetes de zona B: viaxes d'una ciudá a otra cercana, con un usu de 120 minutos, 4,50€
Billetes de zona C: viaxes de tres ciudaes, con un usu de 180 minutos, 9,20€
Billetes de zona D: viaxes dientro de tola rexón de VRR, con un usu de 240 minutos, 10,90€
Tamién hai billetes de 4 viaxes y billetes mensual
Taxi
El taxi ye unu de los tresportes más caros na ciudá. El so preciu ye de 4,50€ tarifa fixa y per cada quilómetru suma 1,35€
Víes navegables
Como una de les poques ciudaes de la zona del Ruhr, Bochum nun ta direutamente conectáu cola rede de víes navegables alemana, el venceyu más cercanu ta na llocalidá de Herne más al norte na Canal Rin-Herne. Nel sur de la frontera de Bochum ta marcada pola cuenca del Ruhr. Hasta la primer metá del sieglu XIX foi unu de los ríos más transitaos d'Europa y utilízase principalmente pa la salida del carbón. A pesar de los barcos turísticos, el tiempu de navegación terminó va munchos años.
Tresporte aereu
Bochum nun tien un aeropuertu. Los aeropuertos más cercanos son Essen / Mülheim Aeropuertu (27 km), l'aeropuertu de Dortmund (31 km) y l'aeropuertu internacional de Düsseldorf (47 km). Pa llegar al aeropuertu de Düsseldorf, hai ICE-, InterCity-, llinies de RE-y S-ferrocarril. Otros aeropuertos algamables son l'Aeropuertu de Colonia Bonn, l'aeropuertu de Weeze, l'aeropuertu internacional de Münster Osnabrück y l'aeropuertu de Paderborn Lippstadt.
Educación
En Bochum, al igual que nel restu d'Alemaña, la educación ocupa un llugar preponderante yá que brinda los recursos necesarios p'aprovechar les fronteres abiertes y les redes mundiales de la conocencia. Gracies al procesu de renovación del sistema universitariu Alemaña ye unu de los países preferíu pa cursar estudios cimeros.
Educación primaria y secundaria
Universidá de Bochum
Hai 61 escueles primaries, 9 Hauptschulen ("escueles xenerales") y 14 escueles especiales. Amás, hai 11 escueles preparatorias (“Gymnasien”), 5 escueles comprensives ("Gesamtschulen"), 8 Realschulen y 2 escueles privaes Waldorf.
"Gymnasien"escueles preparatorias
-Goethe-Schule Bochum
-Graf-Engelbert-Schule
-Heinrich-von-Kleist-Schule
-Hellweg-Schule
-Hildegardis-Schule
-Lessing-Schule
-Märkische Schule
-Neues Gymnasium Bochum (escuela formada pola fusión de l'antigua Albert-Einstein-Schule y Gymnasium am Ostring)
-Schiller-Schule
-Theodor-Körner-Schule
"Gesamtschulen"escueles xenerales:
-Erich Kästner-Gesamtschule Schule
-Heinrich Böll-Gesamtschule
-Maria Sibylla Merian-Gesamtschule
-Willy-Brandt-Gesamtschule
-Matthias-Claudius-Schule (escuela privada)
escueles secundaries
-Anne-Frank-Schule
-Annette von Droste--Hülshoff-Schule
-Franz-Dinnendahl-Schule
-Hans-Böckler-Schule
-Helene-Lange-Schule
-Hugo-Schultz-Schule
-Pestalozzi-Schule
-Realschule Höntrop
-Freie Schule-Bochum (con escuela primaria)
Escueles Waldorf
-Rudolf Steiner Schule Bochum
-Widar Schule Wattenscheid
Educación cimera
Universidá Ruhr de Bochum, fundada 1965
Universidá de Ciencies Aplicaes de Bochum (Hochschule Bochum, enantes Fachhochschule Bochum)
Universidá de Ciencies Aplicaes Georg Agricola (TFH Georg Agricola)
Universidá Protestante de Ciencies Aplicaes, Renania-Westfalia-Lippe (Evangelische FH Rheinland-Westfalen-Lippe)
Escuela d'Arte Dramático de Bochum (Schauspielschule Bochum)
Colexu de la Seguridá Social Federal, Departamentu de Seguridá Social de la Xente de Mar (Fachhochschule des Bundes der Sozialversicherung, Abteilung Knappschaft-Bahn-See)
.svg){kind=small}
