L'Arca Santa ye unu de les ayalgues y reliquies sagraes que se curien na Catedral d'Uviéu. Permanez guardada na llamada Cámara Santa. L'Arca data de la segunda metá del sieglu XI, de dómina d'Alfonso VI de Lleón (escontra 1075), anque otres propuestes lo asitien alredor de de 1120.[1][2]
Historia
La lleenda sobro los oríxenes de l'Arca Santa d'Uviéu cunta que provién d'una antigua arca o caxa de madera (de cedru) que contenía, en Xerusalén, reliquies de Xesús y de María. Cuando s'averaba la invasión de los perses mandaos por Cosroes II nel 614, los cristianos de Palestina punxeron a salvo l'Arca Santa, col Santu Sudariu y otres reliquies, unviándola a Alexandría al traviés del presbíteru Filipo. Posteriores avances de los perses per África tuvieron de resultes que finalmente l'Arca llegara hasta España entrando per Cartaxena, onde l'obispu de Écija, San Fulxencio, dispunxo d'ella unviándola al so superior l'obispu de Sevilla, San Leandro.
San Isidoru, obispu de Sevilla, consiguió llevar l'Arca consigo cuando foi nomáu obispu de Toledo na primer metá del sieglu VIII; nesti momentu, fíxose una nueva caxa (de carbayu) que sustituyó a l'antigua. Emburriada agora pola invasión musulmana, l'Arca foi escondida 80 años na cueva de Santu Toribio nel monte Monsacru. Finalmente, ente l'añu 812 y 842 foi treslladada hasta Uviéu por Alfonso II El Castu, llugar nel que se curia dende entós.[3]
Por cuenta de la visita del rei Alfonsu VI a Uviéu, abrióse l'Arca pa inventariar los distintos oxetos guardaos nella. Como homenaxe al so preciosu conteníu la reina Doña Urraca ordenó que s'anubriera de plata. Esti recubrimientu tien una lleenda na que se rellaciona'l so conteníu y la fecha de realización del mesmu nel 1113.[3] Nel añu 1035 l'obispu Ponce abrió l'Arca Santa para ver les reliquies qu'allugaba. Dizse qu'él y dalgunos de los abás y clérigos que lu acompañaben quedaron ciegos de la rellumada que salió d'ella.[3]
La importancia y fama d'estes reliquies apuerta a tal mientres la Edá Media qu'a pesar de la dificultá de travesar el cordal Cantábricu, los pelegrinos esvíense del camín francés a Compostela para dir a Uviéu a venerar l'Arca Santa de les reliquies.
