Son natives de los montes de les rexones templaes del hemisferiu norte. Tamién fueron llamaes Hepatica nobilis,[1] anque un recién estudiu indica que Hepatica tien de ser incluyíu en Anemone.[2] Crez en terrenes caliares, roquedales y zones fresques, avesíes, montascoses y montes húmedos. La variedá H. nobilis var. nobilis ye nativa d'Europa.
Carauterístiques
Ye una pequeña planta yerbácea perenne qu'algama los 20 cm d'altor y tien el raigañu formada por fibres dures. Les fueyes, con pelusa, son de color verde escuru con llongures peciolos que broten direutamente del raigañu y tienen tres lóbulos enteros y arrondaos, son coriacees y cordaes con unos 3 cm de llargor. Les flores son azules (raramente blanques o rosadas), apaecen primero que les fueyes en cuanto sumen les nieves en primavera, tienen cinco sépalos y cinco pétalos y crecen nun pedúnculu erecto velloso, siendo una de les más belles flores de monte. Tien trés bráctees con aspeutu de mota. El frutu ye un aqueniu.
Historia
El so nome deriva del motudu carauterísticu que tienen les fueyes paecíu al texíu hepático. Amás utilizóse en medicina popular pa tratar afecciones hepátiques.
Úsense les fueyes. Recoyer en primavera. Fervinchu: 1 cuyaradina de café per taza, 2-3 taces al día o aplicada externamente en forma de llavadures o compreses.[4]
Castellán: anémone de flor cerúlea, epática, hepática, hepática noble, yerba de la Trinidá, yerba del fégadu, trébole doráu, trifolio aureo, trifolio áureo, viola de llop, yerba de la Trinidá, yerba del fégadu, yerba del fégadu.[10]