Colechiata de Santa María la Mayor d'Alquezra en Aragón
A colechiata de Santa María la Mayor d'Alquézar ye una colechiata-castiello con oríchens de fortaleza, construyida en o sieglo IX por Jalaf ibn Rasid pa frenar a os reinos cristianos d'o norte. Situada en a localidat d'Alquezra en a comarca d'o Semontano de Balbastro, Aragón.
Historia
L'orichen d'ista fortaleza se troba en primerías d'o sieglo IX, cuan Jalaf ibn Rasid construye o primer castiello pa impedir l'abance d'a resistencia cristiana, en una turmaquera de piedra calsina d'o Terciario, con un cinglo sobre lo río Vero.[1] L'obchectivo estratechico d'a fortificación ye de controlar as comunicacions entre lo Sobarbe a lo norte y lo Semontano, evitando asinas l'abance aragonés enta la ciudat de Uesca.[1]
Arredol de 1067, ye conquerida por Sancho Remíriz,[1] fillo de Remiro I, y pasa a estar una fortaleza cristiana a la cuala le'n dicioron "Castrum Alqueçaris". A medida que o proceso d'a reconquiesta abanza enta Balbastro u Uesca, ista fortaleza va perdendo a suya importancia militar y estratechica y se converte en una institución relichiosa.
Os arcos d'o claustro no tienen clau, sino que son construyius por dovelas contiguas sin necesidat d'ubicar una d'ellas en o punto central de l'arco. A manca d'una dovela central no implica garra problematica constructiva, ya os visigodos lo feban en os sieglos VI y VII, construyindo arcos con dovelas regulars u irregulars y normalment, no siempre, sin clau.
._Pinturas.jpg)
