De ungrundet offnig Hinterzungevokal isch en Vokal vo dr menschliche Sprooch, wo in mangi Sprooche vo dr Wält vorchunt. S Zeiche im IPA defür isch ɑ. Im Alemannische bezeichnet mer de Luut meischt als „dunkels-a“ oder „verdumpfts-a“, im Volchsmund au als „Mittelstugg zwüsche a un o“. In vile Dialäkt vum Alemannische wird s /a/ änder hinte im Mund ussgsproche, so dass s Zeiche <ɑ> gerechtfertigt wär. Warschynts wyl es eifacher zum ygee isch, wird für de Luut aber vilmool eifach e normals <a> bruucht.
Artikulation
- Es isch en Hinterzungevokal. D Zung isch so wyt hinte wie mögli ohni dass im Mundruum e Engi entstoot.
- Es isch en offene Vokal. D Zung isch so wyt unte im Mund wie mögli, ohni dass e Engi entstoot.
- Es isch en ungrundete Vokal. D Lippe sin also gspreizt (nit grundet).
Verbreitig
|
|
vorne
|
|
zentral
|
|
hinde
|
gschlosse
|
|
fascht gschlosse
|
halbgschlosse
|
mittel
|
halboffe
|
fascht offe
|
offe
|
|
Bi Symbolpaare schtellt s jewiils linke Symbol de ungrundeti und s rechte Symbol de grundeti Vokal dar.
|
Fuessnote
- ↑ *Hubert Klausmann: Die Breisgauer Mundarten. Teil I: Textband. Marburg 1985. S. 35
- ↑ Sutter, Jürgen. (2008). Opfinger Wörterbuch. Schillinger Verlag: Freiburg. ISBN 978-3-89155-342-8
- ↑ Fougeron, Cecile; Smith, Caroline L (1993), "Illustrations of the IPA:French", Journal of the International Phonetic Association 23 (2): 73–76
- ↑ Shosted, Ryan K.; Vakhtang, Chikovani (2006), "Standard Georgian", Journal of the International Phonetic Association 36 (2): 255–264