Usschnitt us dr Stadtaasicht vo Basel vom Matthäus Meriaa, 1642.[1] Dr Lueginsland isch dr rundi Durm näben em rächteggige Waasebollwärk rächts unde uf däm Uschnitt.
Dr Lueginslanddurm isch bis ins 19. Joorhundert, won er abbroche worde isch, Däil vo dr BaslerStadtmuure gsi.
Gschicht
Im 14. Joorhundert het d Stadt Basel uf dr linggsrhiinische Site e zwäiti, üsseri Stadtmuure um s Groossbasel ume baut. Dr Lueginsland isch äine vo de vierzig Dürm gsi und villicht dr strategisch wichdigsti, wil er e Blick wit in s Elsass mööglig gmacht het. Es isch e runde Eggedurm gsi, wo am Egge vom Spaalegraabe und dr Klingelbärgstrooss gstande isch. In dr Middi vom 16. Joorhundert het mä denn grad bim Durm s Waasebollwärk baut, wo mä het chönne Kanoone ufstelle, zum dr Durm und d Stadtmuure gege Aagriff vo Norde z verdäidige.
1484 het dr Mooler Bertholomäus Rutenzweig, wo zu de Näägelimäister ghöört het, dr Durm aagmoolt. Im 17. Joorhundert het men en achteggige zwäite Stock, wo oobe druf e Gloggedürmli gha het, druf ufbaut. In dr Middi vom 19. Joorhundert häi denn d Basler afo iigsee, ass Stadtmuure nüm zitgmääss si und am 27. Juni 1859 isch s Gsetz zur Erwiterig vo dr Stadt aagnoo worde. Noch däm Gsetz hät mä d Stadtmuure under anderem im Norde vo dr Stadt sötte lo sii, aber scho vier Joor spööter isch d Muure au bim Lueginsland abbroche worde.
1868 het d Stadt beschlosse, uf dr süüdlige Site vom Waasebollwärk d Aastalt für Füsik, Chemii und Astrologii z baue, wo denn Bernoullianum dauft worde isch. 1871 isch denn dr Lueginsland abbroche und dr Stadtgraabe ufgfüllt worde.
