Isnād

Dr Isnād (arabisch إسناد‎ ‚Stützi‘) isch d Chetti vo de Überliiferer vom ene Hadith, wo d Authentizidäät von ere Ussaag vom Brofeet Mohammed söll stütze und dr Hadith immer iiläitet.

In dr islamische Dradizionslitratuur duet mä sich iigehend mit de Isnade beschäfdige, d. h. mä widmet sich de Überliiferer sälber und forscht iiri Lääbensumständ und Kontakt zu iire eltere (Leerer) und jüngere (Schüeler) Zitgenosse us. Mä däilt d Isnade in verschiideni Kategorie ii, je nochdäm wievil Gliider in dr Chetti feele oder je nochdäm wie bekannt si si.

D Analüse vo de Isnade si in de islamische Gleertekräis au hüte hooch aagsee und si wärde vo dr Islamwüsseschaft erforscht.

Litratuur

• Ignaz Goldziher: Muhammedanische Studien. Halle 1890 (Bd. II). Reprint: Georg Olms, Hildesheim 2004
• Ignaz Goldziher: Vorlesungen über den Islam. Häidelbärg 1910, S. 40ff.
• Josef Horowitz: Alter und Ursprung des Isnads. In: Der Islam. Bd. 8/1918, S. 39-47
• Johann Fück: Die Rolle des Traditionalismus im Islam. In: Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft (ZDMG). 93/1939, S. 1-32
• Gautier H.A. Juynboll: Muslim Tradition: Studies in Chronology, Provenance and Authorship of Early Hadith. (Cambridge Studies in Islamic Civilization) Cambridge University Press, Cambridge 1983