Sigbare spektrum

Wit lig word deur ’n prisma verbuig in die kleure van die sigbare spektrum.

Die sigbare spektrum is die deel van die elektromagnetiese spektrum wat met die menslike oog gesien kan word. Dit word ook sigbare lig of eenvoudige lig genoem. ’n Tipiese menslike oog sal golflengtes van sowat 390 tot 750 nm sien.^[1] In terme van frekwensie, is dit ’n band van sowat 400–790 THz. Die spektrum bevat egter nie al die kleure wat die oog kan sien nie; kleure soos pienk, pers en magenta is byvoorbeeld afwesig omdat hulle bestaan uit ’n vermenging van verskeie golflengtes.

Baie spesies kan lig buite die "sigbare spektrum" sien soos bepaal deur die menslike oog. Bye en baie ander insekte kan ultravioletlig sien, en dit help hulle om nektar in blomme te vind. Plantspesies wat op kruisbestuiwing staatmaak, se sukses om voort te plant hang af van hul voorkoms in ultravioletlig eerder as hoe kleurryk hulle vir die menslike oog lyk.

Spektrumkleure

Die kleure in dié diagram is by benadering. Die spektrum is aaneenlopend, met geen duidelike grense tussen die verskillende kleure nie.

Kleur	Frekwensie	Golflengte
violet	668–789 THz	380–450 nm
blou	606–668 THz	450–495 nm
groen	526–606 THz	495–570 nm
geel	508–526 THz	570–590 nm
oranje	484–508 THz	590–620 nm
rooi	400–484 THz	620–750 nm

Verwysings

1. Cecie Starr (2005). Biology: Concepts and Applications. Thomson Brooks/Cole. ISBN 0-534-46226-X.

Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia.